Rafał Wiśniewski
Wikipedia open wikipedia design.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 lutego 1965 Łódź | |
| Dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie | ||
| Okres | od 1992 do 1997 | |
| Poprzednik | Konrad Sutarski | |
| Następca | Barbara Wiechno | |
| Ambasador RP na Węgrzech | ||
| Okres | od 2001 do 2005 | |
| Poprzednik | Grzegorz Łubczyk | |
| Następca | Joanna Stempińska | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | ||
| Okres | od 2005 do 2007 | |
| Dyrektor generalny służby zagranicznej | ||
| Okres | od 2007 do 2010 | |
| Poprzednik | Piotr Wojtczak | |
| Następca | Jarosław Czubiński | |
| Ambasador RP w Danii | ||
| Okres | od 2010 do 2015 | |
| Poprzednik | Adam Halamski | |
| Następca | Henryka Mościcka-Dendys | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
Rafał Wiśniewski (ur. 22 lutego 1965 w Łodzi) – polski dyplomata, hungarysta, dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie (1992–1997), ambasador na Węgrzech (2001–2005) i w Danii (2010–2015), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2005–2007), dyrektor generalny służby zagranicznej (2007–2010).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1989 ukończył studia na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1988–1991 pracował na tym wydziale, specjalizując się w historii politycznej i kulturze Węgier XX wieku. Był też głównym specjalistą ds. Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Międzynarodowych w Kancelarii Senatu. Do 1989 zajmował się także tłumaczeniem i pisaniem dla niezależnej prasy katolickiej oraz wydawnictw drugoobiegowych. Po 1989 publikował m.in. w „Polsce w Europie”, „Res Publice”, „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, a także w prasie węgierskiej[1].
Następnie do 1997 pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza oraz radcy ambasady RP w Budapeszcie, był równocześnie od 1992 dyrektorem Instytutu Polskiego na Węgrzech[2]. Od 1997 do 2001 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił m.in. funkcje naczelnika Wydziału Europy Środkowej i pełnomocnika ds. promocji kultury polskiej. Był wówczas zaangażowany w powstanie instytutów polskich w takich miejscach jak Kijów, Nowy Jork, Bukareszt, Tel Awiw, Sankt Petersburg, Madryt i Bruksela[3].
W latach 2001–2005 zajmował stanowisko ambasadora Polski w Budapeszcie. Od 3 listopada 2005 do 30 sierpnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 16 listopada 2007 został powołany na dyrektora generalnego służby zagranicznej, gdzie koordynował prace związane z włączeniem UKIE w strukturę MSZ oraz odpowiadał za modernizację informatyczną[3]. W 2010 odwołano go z pełnionej funkcji, by powołać na ambasadora w Danii[4]. Zakończył urzędowanie w 2015[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Odznaka Honorowa „Bene Merito” – 2010[6]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej – 2005[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rafał Wiśniewski. kopenhaga.msz.gov.pl. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ 75 lat Instytutu Polskiego w Budapeszcie. 75lengyelkultura.hu. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3917/VI. sejm.gov.pl, 25 czerwca 2010. [dostęp 2018-05-17].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 886
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 695
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 2018-05-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie MSZ. [dostęp 2018-05-17].
This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.