Radwanice (Ostrawa)

Radwanice
Radvanice
Część miasta Ostrawy
Ilustracja
Radwanicki ratusz
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Powiat

Ostrawa-miasto

Miasto

Ostrawa

W granicach Ostrawy

l lipca 1941

Powierzchnia

8,14 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności


4728

Położenie na mapie Ostrawy
Mapa konturowa Ostrawy, po prawej znajduje się punkt z opisem „RadwaniceRadvanice”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „RadwaniceRadvanice”
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „RadwaniceRadvanice”
Ziemia49°48′57″N 18°20′27″E/49,815833 18,340833

Radwanice (cz. Radvanice, niem. Radwanitz) – jedna z 37 części miasta statutarnego Ostrawy, stolicy kraju morawsko-śląskiego, we wschodnich Czechach, tworzy północną część obwodu miejskiego Radwanice i Bartowice we wschodniej części miasta, w historycznych granicach Śląska Cieszyńskiego. Jest to także jedna z 39 gmin katastralnych o powierzchni 813,8278 ha[1]. Populacja w 2001 wynosiła 4728 osób[2], zaś w 2012 odnotowano 1249 adresów[3].

Demografia[2][edytuj | edytuj kod]

Rok 1869 1880 1890 1900 1910 1921 1930 1950 1961 1970 1980 1991 2001
Liczba ludności 1528 1755 2337 4885 7139 7095 8136 9069 7613 5862 4915 4279 4728

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Radwanowitz[4][5][6]. Zapis ten (brak określenia liczby łanów, z których będzie płacony podatek) wskazuje, że wieś była w początkowej fazie powstawania (na tzw. surowym korzeniu), co wiąże się z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą (tzw. łanowo-czynszową). Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).

Aż do połowy XVII wieku pozostawały częścią tzw. państwa polskoostrawskiego. Wtedy to mniejszą część Radwanowic i Bartowice zakupił od Bogusława Sedlnickiego Jan Skrbenski z Hřiště i na Šenově (Szonowie). Jego syn Jan Jarosław Skrbenski złączył tę część miejscowości, Bartowice i nowo założoną osadę Lipinę w samodzielne państwo z siedzibą w pałacu w Bartowicach. Te państwo w 1738 przyłączono do szonowskiego. Następnie Skrbeńscy podzielili swe państwo na szonowskie i kończyckie; dział Radwanic z Lipiną przypadło Kończycom.

Część Radwanic wraz z Lipiną około lat 20. XIX wieku się usamodzielniło i stworzyły własne państewko feudalne, kolejno rządzone przez kilku właścicieli do 1850 roku, kiedy to Teresa Kneissel podzieliła je na dwie części. Pierwszą sprzedała Józefowi i Karolinie Neumann, drugi hrabiom Wilczkom z Polskiej Ostrawy. Według nowego prawa z 1849 połączono Radwanice z osadamia Podlesie, Lipina i Krivec w jedną gminę o nazwie Radwanice. Pod koniec XIX w. wieś położona w powiecie frysztackim[7].

Węgiel na terenie gminy odnaleziono w 1896. Komercyjne wydobycie rozpoczęło się jednak dopiero w roku 1912, gdy skończono budowę kopalni Ludwik. W miejscowości rozwinął się również przemysł alkoholowy. Miejscowy browar założyli w 1858 Neumannowie, jednak w dobie kryzysu gospodarczego doszło do jego zamknięcia w 1937. W 1863 Leopold Neumann założył destylarnię etanolu, która wytwarzała również ocet i likiery i oparła się kryzysowi gospodarczemu lat 30.

Pierwsza kolonia robotnicza powstała w latach 1850-1870, przezwana starą po wybudowaniu nowej Kamčatki w 1921, w latach 1882-1909 wybudowano kolonię Pod kaplí (zwaną też Lipińską kolonią), a w 1925 Nad kaplí, z kolei w latach 1900-1910 powstała kolonia Trnkovec.

Dzieci z Radwanic i Lipiny uczęszczały najpierw do szkoły w Polskiej Ostrawie, lecz od 1868 roku posiadały już własną czeską szkołę gminną w Radwanicach. Kolejna szkoła powstała w Lipinach w 1907 roku, szkoła miejska zaś w 1927. Polską szkołę dla dzieci imigrantów z Galicji otwarto w 1909 roku, a w pierwszym roku naukę w niej podjęło 67 dzieci. Została zamknięta w 1920 przez władze czechosłowackie[8].

W administracji kościelnej Radwanice należały do rzymskokatolickiej parafii polskoostrawskiej do 1906 roku. Powstała w tym roku miejscowa parafia zaopiekowała się miejscowym cmentarzem z 1898 i kościołem pw. Niepokalanego Poczęcia Panny Marii z 1907 roku. Ewangelicy mieli swój cmentarz od 1906 roku.

Kościół husycki w Radwanicach

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 283 budynkach w Radwanicach (wraz z Lipiną) na obszarze 590 hektarów mieszkało 4885 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 828 os./km². z tego 4597 (94,1%) mieszkańców było katolikami, 194 (4%) ewangelikami a 93 (1,9%) żydami, 1 osoba była innego wyznania, 3722 (76,2%) było czesko-, 994 (20,3%) polsko- a 112 (2,3%) polskojęzycznymi[9]. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 364 a mieszkańców do 7139, z czego 7096 zameldowanych było na stałe, 6595 (92,4%) było katolikami, 388 (5,4%) protestantami, 113 (1,6%) żydami, 43 (0,6%) było innego wyznania lub religii, 5772 (80,9%) było czesko-, 1202 (16,8%) polsko-, 116 (1,6%) niemieckojęzycznymi a 6 (0,1%) posługiwało się jeszcze innym językiem[10].

Po I wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Czechosłowacji. 15 stycznia 1920 roku ustanowiono tu pierwszą w tym kraju parafię Czechosłowackiego Kościoła Husyckiego, a od końca 1922 Radwanice były siedzibą ostrawskiej diecezji[11], pod wodzą biskupa Ferdinanda Stibora. W 1925 husyci wybudowali tu własny dom modlitwy. Silny wpływ miał tutaj również spirytyzm. W 1914 powstało Braterstwo śląskich spirytystów. Od 1920 wydawali oni miesięcznik Spiritistická revue a od 1938 Československou revui psychickou. Spirytyści byli również właścicielami modernistycznego domu społecznego z największą w gminie salą.

W 1910 w Radwanicach powstał pierwszy śląski związek Esperantystów, który w latach 30. XX wieku wydawał własne czasopismo.

Radwanice przyłączono do Morawskiej Ostrawy l lipca 1941 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Informace o katastrálním území Radvanice. [dostęp 2012-03-19]. (cz.).
  2. ↑ a b Český statistický úřad: Historický lexikon obcí ČR 1869 - 2005 - 1. díl. 20 sierpnia 2008. s. 736-737. [dostęp 2010-10-13]. (cz.).
  3. ↑ Adresy v České republice. 2012-03-19. [dostęp 2012-03-19]. (cz.).
  4. ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 296. ISBN 978-83-926929-3-5.
  5. ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. ↑ Radwańce, wś, powiat frysztacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 455.
  8. ↑ Przed stu laty zamknięto polską szkołę w Radwanicach
  9. ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
  10. ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
  11. ↑ Józef Szymeczek: Życie religijne. W: Śląsk Cieszyński w latach 1918-1945. Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2015, s. 406. ISBN 978-83-935147-5-5.
Podział miasta statutarnego Ostrawy
obwody miejskie
części miasta

Herb Ostrawy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radwanice_(Ostrawa)&oldid=70511914”