Radu Lupu

Radu Lupu
Ilustracja
Radu Lupu podczas koncertu w Hannoverze (2012)
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1945
Gałacz

Pochodzenie

rumuńskie

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 2022
Lozanna

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Radu Lupu (ur. 30 listopada 1945 w Gałaczu, zm. 17 kwietnia 2022 w Lozannie[1]) – rumuński pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Gry na fortepianie uczył się od szóstego roku życia. Zadebiutował w wieku 12 lat, a w 1961 otrzymał stypendium na studia w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie był uczniem Heinricha Neuhausa.

Był laureatem trzech ważnych konkursów pianistycznych:

Po sukcesach konkursowych zaczął być zapraszany na występy do Ameryki i Europy. Współpracował m.in. z Herbertem von Karajanem i Berliner Philharmoniker, a także z Danielem Barenboimem i Zubinem Mehtą. Występował na festiwalach oraz był laureatem nagród, m.in. Nagrody Abbiatiego (1989 i 2006), The Edison Award (1995), Nagrody Grammy (1996) i Premio Internazionale Arturo Benedetti Michelangeli (2006).

W jego repertuarze znajdowały się utwory m.in. Roberta Schumanna, Johannesa Brahmsa, Franza Schuberta, Ludwiga van Beethovena i Wolfganga Amadeusa Mozarta. Nagrał ponad dwadzieścia płyt dla różnych wytwórni muzycznych.

Zmarł 17 kwietnia 2022 w swoim domu w Szwajcarii[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Julian Sykes: Radu Lupu pianist l’indicible s’est tu. letemps.ch, 2022-04-18. [dostęp 2022-04-19]. (fr.).
  2. Radu Lupu (1945–2022). ruchmuzyczny.pl, 2022-04-19. [dostęp 2022-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (pol.).
  3. DECRET nr.564 din 1 decembrie 2000 privind conferirea ordinelor naţionale Steaua României, Serviciul Credincios şi Pentru Merit. cdep.ro. [dostęp 2020-02-16]. (rum.).
  4. Queen Elizabeth II appoints Romanian pianist as a Commander of the Order of the British Empire. romania-insider.com, 2016-01-04. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]