Radostowo (województwo pomorskie)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności | 546 (sołectwo 592) |
| Strefa numeracyjna | 58 |
| Kod pocztowy | 83-120[2] |
| Tablice rejestracyjne | GTC |
| SIMC | 0174349 |
Położenie na mapie gminy Subkowy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tczewskiego  | |
 53°59′28″N 18°44′00″E/53,991111 18,733333[1] | |
Radostowo (kaszub. Radòstowò, niem. Rathstube) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Subkowy.
Wieś położona na trasie linii kolejowej nr 131 Chorzów Batory – Tczew i przy drodze wojewódzkiej nr 230, jest siedzibą sołectwa Radostowo w którego skład wchodzą również miejscowości Starzęcin i Radostkowo. Radostowo leży w linii prostej 3 km od miejscowości Subkowy i 1,5 km od stacji kolejowej Subkowy.
Sołectwo Radostowo–Starzęcin zamieszkuje około 600 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Radostowo wchodzące w skład ziemi gniewskiej w XIII w. było własnością Racibora, brata księcia pomorskiego Sambora II. Bezdzietny Racibor darował Ziemie te cystersom z Oliwy. Darowiznę tę potwierdził w roku 1224 książę Sambor w Tymawie. Dochody z jej użytkowania mieli cystersi przeznaczyć na budowę nowego klasztoru, stary, bowiem zniszczyli Prusowie[3]. Na mocy wspomnianej umowy otrzymali ponadto cystersi 10 włók (179,5 ha według prawa chełmińskiego), w Rajkowach. Po śmierci Racibora, książę Sambor II zagniewany na cystersów ziemię tę obiecał Krzyżakom. 18 maja 1282 Krzyżacy otrzymali ziemię gniewską z wyjątkiem dwóch majątków: Rajków i Radostowa, które w dalszym ciągu pozostały w rękach cysterskich.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
W Radostowie znajduje się zespół dworsko–parkowy, który pochodzi z końca XVIII wieku i poł. XIX i składa się z części gospodarczej, w której centralny plac otacza zabudowa folwarczna oraz części reprezentacyjnej z dworem i parkiem.
Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, XIX-XX, nr rej.: A-1145 z 3.03.1987:
- dwór
- park
- kuźnia
- spichrz, 1787.
Zespół dworsko–parkowy w Radostowie jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa pomorskiego z uwagi na jego walory kulturowe, jaką tworzy zespół o ciągłości tradycji miejsca, walory przestrzenno-historyczne istniejącej zabudowy oraz przyrodnicze, jakie przedstawia drzewostan parku.
Dwór założony na planie litery L z niewielkimi dobudówkami, dwukondygnacyjny, przykryty dwuspadowym dachem, elewacje oprócz barokizującego portalu pozbawione elementów wystroju. Po północnej stronie dworu na obecnym terenie parku stoi kuźnia – jest to budynek ceglany z otwartym podcieniem wspartym na drewnianych słupach, przykryty dwuspadowym daszkiem pokrytym dachówką.
Obecnie w dworku mieści się gospodarstwo agroturystyczne „Pod Platanem”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 114047
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1084 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Radostowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 436.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-02].
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Kolonie | |
| Części wsi | |
| Przysiołek wsi |
