RMS Atlantic

RMS Atlantic
Ilustracja
Bandera

 Wielka Brytania

Armator

White Star Line

Dane podstawowe
Typ

statek pasażerski

Historia
Stocznia

Harland and Wolff, Belfast; Silnik - George Forrester and Company, Liverpool

Data budowy

1870

Data zatonięcia

1 kwietnia 1873

Dane techniczne
Nośność (DWT)

3707

Liczebność załogi

141

Liczba pasażerów

1166 (811 w ostatnim rejsie)

Długość całkowita (L)

128,4 m

Szerokość (B)

12,4 m

Zanurzenie (D)

3,4 m

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

bark

Liczba masztów

4

Napęd mechaniczny
Silnik

dwie dwucylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania

Moc silnika

600 KM (450 kW)

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

14,5 (26,9 km/h) w.

RMS Atlantic – jednokominowy parowiec linii White Star Line.

Statek został zbudowany w 1870 przez stocznię Harland and Wolff w Belfaście. Poza kominem miał także cztery żagle. Potrafił płynąć z prędkością 14 węzłów.

Katastrofa[edytuj | edytuj kod]

Jego dziewiętnasta, a zarazem ostatnia podróż, rozpoczęła się 20 marca 1873. Statek miał pierwotnie płynąć do Nowego Jorku, jednak zerwał się sztorm. Kapitan skierował statek na Nową Szkocję, w znacznej części z powodu zachowania starszego mechanika, który stwierdził, że statkowi może w przypadku walki ze sztormem zabraknąć węgla w razie kontynuowania podróży zgodnie z planem. Po katastrofie ustalono, że starszy mechanik celowo podał kapitanowi zaniżoną ilość posiadanego węgla bunkrowego, aby w razie potrzeby mieć „żelazny zapas”. 31 marca 1873 roku „Atlantic” płynął z prędkością 12 węzłów. O północy, nikt praktycznie nie wiedział, gdzie statek się znajduje. Dwie godziny później, 1 kwietnia 1873, o 2.00, ze statku zauważono skały na wprost dziobu. „Atlantic” zdołał nie wpaść na skały, lecz otarł się o nie, co skutkowało wdzieraniem się wody na pokład. Statek zatonął o 3.00 niedaleko Halifaxu w Nowej Szkocji. Na statku było ponad 900 pasażerów, zginęło 585 osób. Szalupy z rozbitkami wyłowili na brzeg rybacy. Była to do owego czasu najpoważniejsza katastrofa morska na Atlantyku.