Puzur-Aszur II

Puzur-Aszur II (akad. Puzur-Aššur[1][2], tłum. „Ochroną jest bóg Aszur[3]) – władca miasta-państwa Aszur, syn i następca Sargona I, wymieniony w Asyryjskiej liście królów jako 36 władca Asyrii[2]. Jego panowanie datowane jest na lata ok. 1880–1873 p.n.e.[4] lub ok. 1877–1870 p.n.e.[5]

Tytulatura[edytuj | edytuj kod]

Nie są znane wprawdzie żadne inskrypcje tego władcy, ale w jednym z tekstów z Kanesz nazywany jest on „władcą” (akad. rubā'um)[1], a w innym „zarządcą” (sum. ugula, zapisywane PA, akad. waklum)[6].

Dynastia[edytuj | edytuj kod]

Puzur-Aszur II jest siódmym znanym władcą Aszur należącym do tzw. „dynastii Puzur-Aszura I”. Nie są znane wprawdzie żadne inskrypcje tego władcy, które podawałyby imię jego ojca lub wymieniały jego przodków, ale w Asyryjskiej liście królów przedstawiany jest on jako „Puzur-Aszur, syn Sargona”[2]. Dodatkowo w tekstach z Kanesz, pochodzących z czasów panowania jego ojca, Sargona I, nazywany jest on „synem władcy (rubā'um)” i „synem zarządcy (waklum)”[1]. Zgodnie z Asyryjską listą królów następcą Puzur-Aszura II miał być jego syn Naram-Sin[2].

władcy z dynastii Puzur-Aszura I pokrewieństwo lata panowania
według Veenhofa[4]
lata panowania
według Barjamovica, Hertela i Larsena[5]
uwagi
Puzur-Aszur I - początek XX w. p.n.e. początek XX w. p.n.e. najprawdopodobniej założyciel dynastii[1]
Szalim-ahum syn Puzur-Aszura I początek XX w. p.n.e. początek XX w. p.n.e. we własnej inskrypcji nazywa siebie „synem Puzur-Aszura”[7]
Ilu-szuma syn Szalim-ahuma ?-1974 p.n.e. ?-1971 p.n.e. we własnej inskrypcji nazywa siebie „synem Szalim-ahuma”[8]
Eriszum I syn Ilu-szumy 1974-1935 p.n.e. 1972-1933 p.n.e. we własnych inskrypcjach nazywa siebie „synem Ilu-szumy”[9]
Ikunum syn Eriszuma I 1934-1921 p.n.e. 1932-1918 p.n.e. we własnej inskrypcji nazywa siebie „synem Eriszuma”[10]
Sargon I syn Ikunuma 1920-1881 p.n.e. 1917-1878 p.n.e. we własnej inskrypcji nazywa siebie „synem Ikunuma”[11]
Puzur-Aszur II syn Sargona I 1880-1873 p.n.e. 1877-1870 p.n.e. nazywany „synem Sargona” w Asyryjskiej liście królów[2]
Naram-Sin syn Puzur-Aszura II 1872-1829/1819 p.n.e. 1869-? p.n.e. nazywany „synem Puzur-Aszura” w Asyryjskiej liście królów[2]
Eriszum II syn Naram-Sina 1828/1818-1809 p.n.e. ?-1809 p.n.e. nazywany „synem Naram-Sina” w Asyryjskiej liście królów[2]

Długość i lata panowania[edytuj | edytuj kod]

Długość panowania Puzur-Aszura II podana była pierwotnie w Asyryjskiej liście królów, ale zachowane jej kopie B i C są uszkodzone w tym właśnie miejscu[2]. Ustalenie długości panowania tego władcy stało się możliwe dzięki odnalezieniu w asyryjskiej kolonii handlowej w Kanesz tekstu Kt 92/k 0193, który okazał się być jedną z kopii tzw. listy eponimów z Kültepe (ang. Kültepe Eponym List, w skrócie KEL)[5][12]. W tekście tym, znanym jako KEL A, panowaniu Puzur-Aszura II przyporządkowanych zostało 8 zmieniających się co rok asyryjskich urzędników limmu (eponimów)[6]. W oparciu o informacje pochodzące z listy eponimów z Kültepe (KEL) oraz kroniki eponimów z Mari (ang. Mari Eponym List, w skrócie MEL), w korelacji z informacjami pochodzącymi z Asyryjskiej listy królów, Veenhof zaproponował 8-letni okres panowania Puzur-Aszura II i wydatował go na lata 1880-1873 p.n.e. (chronologia średnia)[4]. Barjamovic, Hertel i Larsen, w swej poprawionej liście eponimów (ang. Revised Eponym List, w skrócie REL), również zaproponowali 8-letni okres panowania Puzur-Aszura II, przypisując mu 8 eponimów i datując jego panowanie na lata 1877-1870 p.n.e. (chronologia średnia)[5].

Panowanie[edytuj | edytuj kod]

Zdaniem Veenhofa Puzur-Aszur II objął tron miasta-państwa Aszur będąc już w podeszłym wieku[1]. Nie są znane żadne inskrypcje tego władcy, ale jest on wspominany w tekstach z asyryjskiej kolonii handlowej w Kanesz (faza kārum Kanesz II)[1]. W inskrypcji późniejszego władcy asyryjskiego Aszur-rem-niszeszu (1408-1401 p.n.e.) Puzur-Aszur II wymieniany jest (obok Kikkii, Ikunuma i Sargona I) jako jeden z wczesnych budowniczych murów obronnych miasta Aszur[13].

Lista eponimów z czasów panowania Puzur-Aszura II[edytuj | edytuj kod]

eponimowie przyporządkowani Puzur-Aszurowi II
w poprawionej liście eponimów (REL)[5]
rok sprawowania urzędu
(według Barjamovica, Hertela i Larsena)[5]
Aszur-nada, syn Puzur-Anny 1877 p.n.e.
Kubija, syn Karriji 1876 p.n.e.
Ili-dan, syn Elali 1875 p.n.e.
Silulu, syn Uku 1874 p.n.e.
Aszur-nada, syn Ili-binanni 1873 p.n.e.
Ikun-pi-Isztar, syn Ikuy/Ikunuma 1872 p.n.e.
Buzutaja, syn Szuli 1871 p.n.e.
Innaja, syn Amuraji 1870 p.n.e.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f M.P. Streck, Puzur-Aššur, w: Reallexikon ..., s. 128.
  2. a b c d e f g h A.K. Grayson, Königslisten ..., s. 105.
  3. hasło puzru, The Assyrian Dictionary, tom 12 (P), The Oriental Institute, Chicago 2005, s. 558.
  4. a b c K.R. Veenhof, J. Eidem, Mesopotamia. The Old Assyrian ..., s. 29.
  5. a b c d e f Old Assyrian limmu lists. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
  6. a b Tekst kt 92/k 0193 (KEL A) w bazie danych CDLI. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2018-09-05]. (ang.).
  7. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 14.
  8. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 17.
  9. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 19.
  10. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 41.
  11. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 46.
  12. The Old Assyrian Limmu List (Manuscript A). cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2018-09-05]. (ang.).
  13. A.K. Grayson, Assyrian Rulers ..., s. 101.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A.K. Grayson, Assyrian Rulers of the Third and Second Millennia BC (to 1115 BC), tom I z serii The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods (RIMA 1), University of Toronto Press 2002.
  • A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86–135.
  • M.P. Streck, Puzur-Aššur, w: Reallexikon der Assyriologie, tom XI (Prinz, Prinzessin - Samug), Walter de Gruyter, Berlin - New York 2006-2008, s. 128-129.
  • K.R. Veenhof, J. Eidem, Mesopotamia. The Old Assyrian Period, Academic Press Fribourg 2008.