Pułk Jazdy Poznańskiej

Pułk Jazdy Poznańskiej
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1830

Dowódcy
Pierwszy

płk Augustyn Brzeżański

Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Żołnierz Pułku Jazdy Poznańskiej (w tle żołnierze 12 i 13 Pułku Piechoty Liniowej) na litografii wg wzoru Teofila Mielcarzewicza (ok. 1831)

Pułk Jazdy Poznańskiejoddział jazdy Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

27 grudnia 1830 dyktator powstania listopadowego, generał dywizji Józef Chłopicki wyraził zgodę na sformowanie w Warszawie Chorągwi Kawalerii Narodowej. Na dowódcę chorągwi został wyznaczony Augustyn Brzeżański, kapitan byłego 5 Pułk Jazdy i kawaler Krzyża Komandorskiego „Virtuti Militari”. 19 sierpnia 1831 został mianowany pułkownikiem.

Siedemdziesięciu czterech żołnierzy Jazdy Poznańskiej zostało odznaczonych Krzyżami Wojskowymi „Virtuti Militari”, w tym trzydziestu dwóch złotymi, a czterdziestu dwóch srebrnymi.

Oficerowie Jazdy Poznańskiej[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Kossak, Szarża Jazdy Poznańskiej

Walki pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki[1]:

  • Grochów (25 lutego 1831),
  • Wawer (31 marca 1831),
  • Dębe Wielkie (31 marca 1831),
  • Ostrołęka (26 maja 1831),
  • Rajgród (29 maja 1831),
  • Wilno (17 czerwca 1831),
  • Poniewież (5 i 12 lipca 1831),
  • Szawle (7 lipca 1831),
  • Owanta i Malaty (16 lipca 1831),
  • Podbrodzie (17 lipca 1831),
  • Zdzięcioł (24 lipca 1831),
  • Ciechanowiec (31 lipca 1831),
  • Nur (1 sierpnia 1831),
  • Warszawa (6 i 7 września 1831)
  • Świedziebno (4 października 1831).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]