Psalm 47

Psalm 47 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. W Septuagincie psalm ten nosi numer 46.

Ogólne informacje[edytuj | edytuj kod]

Psalm 47 jest zaliczany do dzieł Synów Koracha. Psalm wysławia panowanie Boga nad całą ziemią[1].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Psalm wzywa wszystkie narody aby oddawały chwałę Bogu Izraela[1]. Poznając niniejsze dzieło można odnieść wrażenie, że zachęca on do chwalenia Boga każdego czytelnika[2]. Werset 4 przerywa nominalny ton psalmu nadając mu nieco kolorytu nacjonalistycznego. Osoba mówiąca w tekście przesuwa uwagę z powszechnego panowania Boga nad światem i skupia się na korzyściach jakie przynosi Izraelowi[1]. Ostatnie wersety ukazują Boga zasiadającego na swym świętym tronie, panującego nad narodami i wszystkimi władcami królestw ziemskich[1].

W tradycji chrześcijańskiej[edytuj | edytuj kod]

Lektura chrześcijańska oparta na ewangelicznej tradycji wskazuje na potrójne wstępowanie Jezusa na: górę przemienienia (Mt 16,19), tron krzyża (J 12,32), do nieba (Mk 16,19). Dlatego w Kościele katolickim śpiewa ten psalm podczas liturgii Wniebowstąpienia. Jezus zasiada na swym świętym tronie, po prawicy Ojca, jako Chrystus, Król całej ziemi, równy Ojcu[2]. Należy jednak dodać, iż żaden z wyżej wymienionych fragmentów biblijnych zdaje się nie łączyć opisywanych przez siebie wydarzeń z tym Psalmem.

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • Bóg wstępuje – wydaje się, iż mowa tutaj o ceremonii wprowadzenia Arki Przymierza[2].
  • królować - zwrot kojarzący się z dominacją nad kimś lub nad czymś[3]. W tekście Psalmu Bóg króluje nad narodami.
  • Sela – słowo występujące siedemdziesiąt jeden razy w Księdze Psalmów. W psalmie 47 powtarza się tylko raz. Do dziś jego znaczenie nie jest nam znane[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42–72) i trzecia (Ps 73–89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 720.
  2. a b c Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1188.
  3. Królować, [w:] Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 103.
  4. W.A. Beardslee, Sela, [w:] Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, 2004, s. 708.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W.R., Verbinum, Warszawa 2001.
  • Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
  • Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.