Przywilej lutomyski
Przywilej lutomyski – przywilej nadany 1 września 1291 w Lutomyślu przez Wacława II Czeskiego duchowieństwu, rycerstwu i mieszczaństwu w zamian za uzyskanie tronu krakowskiego.
Przywilej gwarantował, że władca nie nałoży nowych podatków oraz nie obsadzi urzędów bez porozumienia z dostojnikami danej ziemi. Potwierdzał także prawa zapewnione wcześniejszymi przywilejami[1][2]. Dotyczyło to dawnych praw i wolności oraz uznania przez Wacława II wszystkich darowizn ziemskich dokonanych przez jego poprzedników na tronie krakowskim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ H. Samsonowicz, Historia Polski do roku 1795, wyd. 4 popr., Warszawa 1985, s. 65.
- ↑ Historia Polski. Kalendarium dziejów, t. 1: Pradzieje - 1655, red. A. Nowak, Kraków 2010, s. 168.
- ↑ Józef Dobosz, Jacek Jaskulski, Tomasz Jurek, Andrzej Kamieński, Maciej Michalski, Maciej Serwański, Słownik władców polskich. Poznań 1999, s. 365.