Prowincja św. Pawła Apostoła Zakonu Braci Mniejszych na Malcie

Prowincja
św. Pawła Apostoła
Zakonu Braci Mniejszych
na Malcie
Ilustracja
Państwo

 Malta

Siedziba

Valletta, Malta
291, St. Paul’s Str

Data powołania

7 kwietnia 1914

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

zakon

Zakon Braci Mniejszych

Prowincjał

Richard S. Grech OFM[1]

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kuria ProwincjalnaFranciszkanów”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kuria ProwincjalnaFranciszkanów”
Ziemia35°53′46,8780″N 14°30′47,8944″E/35,896355 14,513304
Strona internetowa

Prowincja maltańska św. Pawła Apostoła (malt. Provinċja Franġiskana ta'San Pawl Appostlu f'Malta) − maltańska prowincji Zakonu Braci Mniejszych z siedzibą prowincjała w Valletcie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XV w. w łonie zakonu franciszkańskiego prężnie rozwijała się reforma propagowana przez św. Bernardyna ze Sieny. Ruch reformatorski na Sycylii znalazł poparcie w osobie arcybiskupa Matteo Giumarry z Agrigento. Reforma dotarła na Archipelag Maltański pod koniec XV wieku. Pierwotnie franciszkanie z Malty należeli do prowincji sycylijskiej Zakonu Braci Mniejszych w Noto, posiadając klasztor w Rabacie. Wielki mistrz Zakonu Maltańskiego Pietro Guidalotti podarował obserwantom ziemię, na której wzniesiono drugi klasztor w Vallettcie. Chociaż franciszkanie z Malty dążyli do uzyskania niezależności od prowincji sycylijskiej, sprawę blokowały władze Królestwa Sycylii. W XVII w. dwaj franciszkanie, Accursio Stuppia i Giovanni Nicola Falzon, którzy udali się w tym celu do Rzymu, przypłacili to banicją, nałożoną oficjalnie przez uległego wobec Neapolu wielkiego mistrza Manuela Pinta da Fonseca. W 1790 dwa klasztory obserwanckie na Malcie cieszyły się pewną autonomią, trwało to jednak bardzo krótko. Dopiero w 1838 władze zakonu utworzyły na Malcie kustodię. Stało się to możliwe dzięki przejściu archipelagu w ręce Brytyjczyków po kongresie wiedeńskim[2].

Kustodia maltańska pw. św. Jana Chrzciciela wzniosła dwa nowe klasztory w Sliemie (Madonna del Sacro Cuor) i na Gozo (Sant’Antonio di Padova). W 1914 przybył na Maltę generał zakonu o. Pacifico Monza OFM. Ogłoszono publicznie dekret definitorium generalnego z 7 kwietnia 1914, ustanawiający nową prowincję maltańską. Patronem dla nowej jednostki administracyjnej Zakonu Braci Mniejszych obrano św. Pawła Apostoła. Pierwszym prowincjałem został Anton Maria Cesal OFM. W ciągu stuletniej historii powstawały nowe konwenty: Ħamrun, Baħar iċ-Ċagħaq, Ħal Far, Birkirkara, Mellieħa, Marsaskala. Maltańscy franciszkanie pracują obecnie również w Londynie, Toronto, Adelajdzie, Hondurasie, Libii i Izraelu[2]. Franciszkanie na Malcie prowadzą również Komisariat Ziemi Świętej[3][4]. Przy klasztorach istnieją wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Klasztory prowincji[edytuj | edytuj kod]

Prowincja św. Pawła Apostoła posiada swoje domy zakonne w następujących miejscowościach[5]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Minister Provincial. ofm.org.mt. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).
  2. a b La Provincia francescana maltese celebra i 100 anni della fondazione. ofm.org, 2014-04-12. [dostęp 2014-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (wł.).
  3. Kummissarjat ta'l-Art Imqaddasa. custodia.org. [dostęp 2014-12-10]. (ang.).
  4. Commissariat of The Holy Land − Malta. i-tau.com. [dostęp 2014-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)]. (ang.).
  5. Directiones Domorum. Rzym: Curia Generalis OFM, 2009, s. 306-307. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]