Poznan (imię)

Poznan – słowiańskie; zarówno czeskie (a raczej słowackie; ród Poznanów z okolic Nitry[1] notowany tam w drugiej połowie XIII wieku), jak i staropolskie imię męskie, jednoczłonowe. Model antroponimiczny Pozn-an (imiesłowowy) od poznać, archetypiczny, dosyć popularny w średniowieczu np. Stojan od staropolskiego stojać, Kochan od kochać itd.

Imię to notowane w Polsce od 1189 r. w postaci patronimiku Poznanowic (czyli syn Poznana), w 1220 r. już Poznan[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tomasz Jasiński, Początki Polski w nowym świetle, [w:] "Nauka" 4/2007, s.7-18
  2. ↑ Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Wrocław 1984, s.303
Imiona
Imiennicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Poznan_(imię)&oldid=71360658”