Potrójna Bogini
Potrójna Bogini – występująca w pracach Roberta Gravesa, zaadaptowana jako główne bóstwo przez członków religii neopogańskich oraz Wicca. Epitet "potrójna" został użyty dla odzwierciedlenia zarówno triad bogiń jak i trzech aspektów tego bóstwa. Koncept ten zasadza się na idei zunifikowania trzech różnych figur kobiecych – Dziewicy, Matki oraz Starowiny (Staruchy) – odpowiadających oddzielnym cyklom życia oraz fazom Księżyca. W Wicca koncept ten reprezentuje żeńską część dwoistego systemu teologicznego; męskim odpowiednikiem jest Rogaty Bóg. Wiele ruchów neopogańskich korzysta z archetypu Bogini, opartego po trosze na psychologii Junga[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Margot Adler: Drawing Down the Moon: Witches, Druids, Goddess-worshippers and Other Pagans in America Today. (ang.).
- Stephen Gilligan, Dvorah Simon: Walking in Two Worlds: The Relational Self in Theory, Practice, and Community. Zeig Tucker & Theisen Publishers. ISBN 1-932462-11-2. (ang.).
- Brian Morris: Religion and Anthropology: a Critical Introduction. Cambridge University Press, 2006. ISBN 0-521-85241-2. (ang.).