Port lotniczy Tel Awiw-Sede Dow

Port lotniczy Sede Dow
נמל התעופה דב הוז
Ilustracja
Port lotniczy Tel Awiw-Sede Dow
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Tel Awiw

Właściciel

Israel Airports Authority

Kod IATA

SDV

Kod ICAO

LLSD

Wysokość

13 m n.p.m.

Statystyki ruchu (2007)
Liczba pasażerów

703 649

Liczba operacji

36 427

Drogi startowe
Kierunek 03/21:

asfalt, 1741 m

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „SDV”
Ziemia32°06′53″N 34°46′56″E/32,114722 34,782222
Strona internetowa

Port lotniczy Sede Dow (hebr. נמל התעופה דב הוז, Namal HaTe’ufa Dov Hoz) (IATA: SDV, ICAO: LLSD) – lotnisko położone w mieście Tel Awiw, w centralnej części Izraela.

Lotnisko przypomina kształtem literę „L”, której pionowa długa kreska jest wykorzystywana przez lotnictwo cywilne, natomiast poziomą krótką podstawę wykorzystują Siły Powietrzne Izraelabaza lotnicza Sede Dow.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1937 burmistrz Tel Awiwu, Jisra’el Rokach, zwrócił się z prośbą do brytyjskich władz w Mandacie Palestyny o wydanie zezwolenia na budowę lotniska w mieście. Jako powód podano problemy Żydów w bezpiecznym poruszaniu się po Palestynie podczas arabskiej rewolty 1936-39. Prace budowlane rozpoczęto na terenach położonych na północ od rzeki Jarkon. Uroczystość otwarcia lotniska odbyła się w 1938. Jako pierwsze uruchomiono połączenia z Hajfą i Bejrutem. W 1940 lotnisko zostało nazwane Sede Dow, na cześć syjonistycznego pioniera lotnictwa Dowa Hoza[1].

Podczas wojny o niepodległość 1948 było to podstawowe lotnisko izraelskich sił powietrznych, które dysponowały wówczas zaledwie 21 samolotami. W grudniu 1947 utworzono pierwszą eskadrę, w skład której wchodziły samoloty RWD-13. Po wojnie lotnisko stopniowo odzyskiwało swoje znaczenie cywilne. Początkowo używano go dla pojedynczych klientów, którzy korzystali z samolotów Piper Cub na trasach krajowych. Z czasem utworzono stałe krajowe połączenia pasażerskie.

W 1960 władze miejskie rozrastającego się Tel Awiwu, zażądały przeniesienia lotniska na północ, aby w tym miejscu utworzyć nowe tereny pod budownictwo mieszkaniowe. Komisja, która badała zagadnienie, orzekła w 1961, że lotnisko może zostać zlikwidowane, gdyż w pobliżu znajduje się Międzynarodowy Port Lotniczy im. Ben Guriona. Zasugerowano, że wystarczy jedynie rozbudować połączenia drogowe z Tel Awiwu do Lod. Jednakże tę opcję zablokowały Siły Obronne Izraela.

Statystyki Sde Dov Airport
(bez uwzględnienia ruchu wojskowego)
Rok Liczba pasażerów Liczba operacji
2000 831 748 37 489
2001 879 922 38 884
2002 808 774 38 624
2003 757 817 37 674
2004 666 879 35 716
2005 662 951 34 687
2006 628 888 31 958
2007 703 649 36 427

W 1968 rząd powołał drugą komisję, która zasugerowała zamknięcie starego wschodniego pasa startowego i zmniejszenie obszaru lotniska. Powstał także plan budowy nowego pasa, który miał znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie plaży (nigdy go nie wybudowano). W ten sposób zamknięto stary pas startowy, a na tym terenie powstało osiedle mieszkaniowe.

Linie lotnicze i połączenia[edytuj | edytuj kod]

Obsługuje w większości krajowe loty do Ejlatu, i Rosz Piny. Międzynarodowe połączenia z Cyprem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hebrew University: The Sde Dov Airport. [dostęp 2008-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 marca 2008)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]