Polski Związek Piłki Nożnej we Francji
| Dyscypliny | |
|---|---|
| Data założenia | |
| Prezes | Stefan Domagalski |
Polski Związek Piłki Nożnej we Francji (fr. Union polonaise de football en France) – polonijny związek sportowy, działający na terenie Francji w latach 1924-1950.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Związek założono w Lens w 1924 roku[1], ponieważ kluby w których grało więcej niż trzech cudzoziemców nie mogły brać udziału w rozgrywkach francuskiego związku piłki nożnej FFF. Posiadanie obywatelstwa polskiego było natomiast wymogiem członkostwa w klubie PZPN we Francji. Początkowo PZPN zrzeszał 9 klubów, w sześć lat później liczył już 40 klubów. W 1925 roku związek przystąpił do nowo utworzonej Rady Naczelnej Związków i Stowarzyszeń Polskich we Francji. W październiku 1929 roku PZPN we Francji został przyjęty na członka nadzwyczajnego przez Polski Komitet Olimpijski[2]. Związek posiadał również drużynę reprezentacyjną, która rozegrała mecze między innymi z Wisłą Kraków, KS Cracovią[3], Pogonią Lwów[4] i Wartą Poznań[5]. O popularności sportu świadczy fakt, że w sezonie 1935 istniały: I liga piłkarska (12 drużyn) oraz klasa A (23 drużyny).
Grały w nich takie drużyny jak:
- CS Pogoń Auchel (Pas-de-Calais)
- Océan Calonne-Ricouart (Pas-de-Calais)
- Wicher Houdain (Pas-de-Calais)
- Unia Bruay en Artois (Pas-de-Calais)
- Olympia Divion (Pas-de-Calais)
- Fortuna Haillicourt (Pas-de-Calais)
- Wiktorja Barlin (Pas-de-Calais)
- Urania Noeux-Les-Mines (Pas-de-Calais)
- Wisła Hersin-Coupigny (Pas-de-Calais)
- Naprzód Commentry (Allier)
- Odra Commentry (Allier)
- Fortuna Bethune (Pas-de-Calais)
- Rapid Ostricourt (Nord)
- Ruch Carvin (Pas-de-Calais)
- Gwiazda Lens (Pas-de-Calais)
- Polonia Waziers (Nord)
- Orion Montceau-Les-Mines (Pas-de-Calais)
W 1936 część klubów wystąpiła ze związku i została członkiem komunistycznej Fédération sportive et gymnique du travail (FSGT)[6]. W czasie okupacji Francji, polskie kluby nadal prowadziły działalność[7]. PZPN we Francji reaktywowano po wojnie. W 1945 roku związek liczył 4 000 członków, w tym 843 piłkarzy w 27 klubach[8]. 17 listopada 1947 roku zdecydowano się opuścić Centralny Związek Polaków we Francji, uznający zwierzchnictwo polskiego rządu na emigracji[9]. W drugiej połowie lat 40. XX wieku reprezentacja związku rozgrywała mecze w Polsce, między innymi z reprezentacją polskich związków zawodowych i reprezentacjami polskich miast[10]. Na mocy francuskiego dekretu ministerialnego z dnia 24 listopada 1950 roku PZPN we Francji rozwiązano[11]. W 1952 roku większość klubów weszła w skład robotniczego związku FSGT (Fédération sportive et gymnique du travail) lub została rozwiązana. Po zmianie statusów z polskiego klubu na francuski, niektóre drużyny weszły w skład francuskiej federacji piłkarskiej FFF. Największym sukcesem polonijnych klubów we Francji, był występ KS Polonia Montjoie-Youx w Championnat de France Amateur w sezonie 1967/68 (3 poziom rozgrywek)[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ La protection des Polonais en France: problèmes d'intégration et d ... - Edmond Gogolewski - Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Ilustrowany Tygodnik Sportowy, 1929, R. 7, nr 42
- ↑ Przegląd Sportowy nr 65 z 15 sierpnia 1934
- ↑ Nowiny Codzienne R. 3 (1934) nr 227
- ↑ Ilustrowana Republika 1935 Nr 358
- ↑ Siedem Groszy Rok 1936 Nr 317
- ↑ Legitymacje SC Polonia Waziers 1943/44
- ↑ Cinquante ans de football dans le Pas-de-Calais - Olivier Chovaux - Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Les ouvriers polonais en France après la Seconde Guerre mondiale: actes du ... - Université de Lille III. Centre d'étude de la culture polonaise - Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Trybuna Robotnicza, 1949, nr 106
- ↑ Cahiers du communisme - Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Klub Sportowy Polonia Montjoie-Youx Statistiques [online], statfootballclubfrance.fr [dostęp 2017-11-19] (fr.).