Polski Narodowy Kościół Prawosławny
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Kościoły wschodnie └ Prawosławie | |||||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrządek | |||||||||||
| Nurty pobożnościowe | |||||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika | Andrzej Huszno | ||||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||||
| Członkostwo | Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny (1926–1939) | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Polski Narodowy Kościół Prawosławny, Polsko-Katolicki Kościół Narodowy – wspólnota prawosławna posługująca się obrządkiem łacińskim, która istniała w Polsce jako autonomiczny Kościół pod jurysdykcją Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w latach 1926–1949.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Polski Narodowy Kościół Prawosławny powstał w 1926 w wyniku przyjęcia przez Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny do unii kościelnej grupy księży i wiernych z diecezji misyjnej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. Administratorem i organizatorem tej denominacji był ksiądz Andrzej Huszno z Dąbrowy Górniczej.
W latach 30. XX wieku w łonie wspólnoty doszło do podziałów między duchownymi co znacznie osłabiło Polski Narodowy Kościół Prawosławny liczebnie. Denominacja zanikła po 1939 a ostatnia parafia Kościoła z siedzibą w Warszawie przestała istnieć formalnie w 1949[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Polski Narodowy Kościół Prawosławny wyznawał doktrynę prawosławną, jednak w obrzędowości posługiwał się liturgią łacińską.
Różnice z Kościołem rzymskokatolickim odnosiły się m.in. do:
- nieuznawania władzy zwierzchniej papieża
- uznawania jedynie ustaleń pierwszych siedmiu soborów powszechnych
- wyznaczania daty Wielkanocy według kalendarza juliańskiego
- odrzucenia w Credo słów Filioque
- sprawowania mszy świętej w języku polskim
- udzielania wiernym komunii pod dwiema postaciami.
Wprowadzono też nieznaczne zmiany w księgach liturgicznych polegające na dopasowaniu mszału rzymskiego do nauczania Cerkwi prawosławnej.
Prezbiterów Polskiego Narodowego Kościoła Prawosławnego nie obowiązywał celibat.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henryk Paprocki: Działalność misyjna i charytatywna Kościoła prawosławnego w okresie międzywojennym (zarys problematyki). www.liturgia.cerkiew.pl. [dostęp 2010-12-28]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Pelica, Kościół prawosławny w województwie Lubelskim (1918–1939), Lublin 2007. ISBN 978-83-925882-0-7
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- A brief history of Western Orthodoxy. westernorthodox.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-01)]. (ang.)