Polski Front Narodowy

Polski Front Narodowy
Lider

Janusz Bryczkowski

Data założenia

11 marca 1991 jako Narodowy Front Polski

Data rozwiązania

1995

Ideologia polityczna

nacjonalizm

Poglądy gospodarcze

korporacjonizm

Polski Front Narodowy – polska skrajna, nacjonalistyczna partia polityczna działająca w latach 1991–1995. Liderem partii był Janusz Bryczkowski.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Partia powstała jako mutacja Narodowego Frontu Polski Wojciecha Podjackiego[1].

Polski Front Narodowy powstał na początku 1994 r. jako Front Narodowej Samoobrony, założony przez grupę działaczy Samoobrony opozycyjnych wobec Andrzeja Leppera, których łączyła działalność w Zjednoczeniu Patriotycznym „Grunwald”. Polskiemu Frontowi Narodowemu podlegała młodzieżowa organizacja Legion Polski, prowadząca działalność o bojówkarskim charakterze[2].

PFN wzbudzał wiele kontrowersji, głównie za sprawą wypowiedzi jej lidera Janusza Bryczkowskiego ("Demokrację należy zastąpić dyktaturą opartą na faszyzmie, bo nikt nic lepszego nie wymyślił", "Jestem narodowym socjalistą i podejmuję walkę z tym systemem żydowskim, o jakiej się nie śniło jeszcze w Tym Kraju"). Na zaproszenie PFN przyjechał do Polski Władimir Żyrinowski.

Polski Front Narodowy wystartował w wyborach parlamentarnych w 1993, zdobywając 565 głosów, co stanowiło 0,01%[3].

Największa afera związana z PFN miała miejsce we wrześniu 1995, kiedy po obozie nad jeziorem Śniardwy trzech działaczy Legionu Młodych pobiło w Legionowie około trzydziestu bezdomnych, z czego dwóch zmarło. W 1998 roku sąd skazał dwóch sprawców na karę 25, a trzeciego na 15 lat pozbawienia wolności[4]. Wydarzenie w Legionowie spowodowały odcięcie od Bryczkowskiego działaczy Legionu Polskiego i w konsekwencji rozwiązanie PFN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacob Burns, O ciężkim LOS-ie polskich faszystów [online], Centrum Informacji Anarchistycznej, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-03-30].
  2. Krystyna Anna Paszkiewicz (red.), Polskie partie polityczne: charakterystyki, dokumenty, Wrocław: Hector, 1996, s. 147, ISBN 978-83-904710-2-0.
  3. M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 470
  4. Marcin Kornak: Brunatna Księga 1987-2009. Warszawa: Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, Collegium Civitas, 2009, s. 25-26. ISBN 978-83-928440-0-6.