Plymouth (marka samochodów)

Plymouth
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Michigan

Siedziba

Auburn Hills

Data założenia

1928[1]

Data likwidacji

2001[2]

Udziałowcy

Chrysler (100%)

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Plymouth Model Q
Plymouth Concord
Plymouth Suburban
Plymouth Barracuda
Plymouth Duster
Plymouth Reliant
Plymouth Horizon
Plymouth Voyager
Plymouth Acclaim
Plymouth Breeze
Plymouth Neon
Plymouth Prowler

Plymouth – dawny amerykański producent samochodów osobowych, z siedzibą w Auburn Hills, działający w latach 1928–2001. Należał do amerykańskiego koncernu Chrysler.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy samochód marki Plymouth został zaprezentowany 7 lipca 1928 roku[1]. Był to moment wkroczenia Chryslera na rynek tanich samochodów, który był w tym czasie zdominowany przez Chevroleta oraz Forda[3]. Modele Plymoutha były nieznacznie droższe od konkurencji, jednak już w standardzie oferowały hydrauliczne hamulce. Plymouthy były początkowo sprzedawane wyłącznie w salonach Chryslera[4].

Podstawowym zadaniem samochodów Plymouth było wypełnienie niszy w segmencie tanich samochodów, a w czasie wielkiego kryzysu lat 30. samochody te miały dodatkowo pomóc Chryslerowi przetrwać ciężkie czasy[5]. We wczesnych latach 30. samochody Plymoutha sprzedawane były w salonach wszystkich oddziałów Chryslera (Chrysler, DeSoto, oraz Dodge)[6].

Przez większość czasu produkcji Plymouth był jedną z najlepiej sprzedających się marek w USA i plasował się na trzecim miejscu, za Chevroletem i Fordem[7]. Po II wojnie światowej produkcję samochodów tej marki wznowiono w lutym 1946 roku, a w 1948 roku modelowym Plymouth zdołał jedyny raz prześcignąć Forda w liczbie sprzedanych egzemplarzy, zajmując drugie miejsce w Stanach[8][a]. Pierwsze nowe modele powojenne zaprezentowano w 1949 roku[9]. W latach 40. i 50. Plymouth na ogół zajmował trzecie miejsce pod względem sprzedaży, mając około 10% udziału w rynku i sprzedając od 400 do ponad 700 tysięcy samochodów rocznie[10]. Po 1956 samochody Plymoutha znane były z wytrzymałości oraz przystępności. Pomimo wprowadzenia w 1957 roku nowoczesnej stylizacji Forward Look w ramach koncernu Chryslera, reputacja Plymoutha na świecie uległa znacznemu pogorszeniu, samochody szybko korodowały, narzekano na złą jakość montażu[11].

Spadek znaczenia[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 60. XX wieku koncern Chrysler zmienił politykę cenową wobec Plymoutha, zmniejszając różnice cenowe między jego modelami, a konstrukcjami pokrewnego bardziej prestiżowego Dodge'a[12]. Przełożyło się to na konsekwentnie malejące znaczenie Plymoutha na amerykańskim rynku, który stracił zarazem na unikalności swoich konstrukcji[12]. W 1960 roku sprzedaż znacznie spadła, także z uwagi na wprowadzenie nowej taniej marki Valiant, która jednak już w kolejnym roku została dołączona jako model Plymoutha[5]. Valiant mimo to nie odniósł dużego sukcesu, a samochody Plymoutha z początku lat 60. wyróżniały się kontrowersyjną stylistyką[13]. W latach 1960–62 Plymouth sprzedawał poniżej 400 tysięcy samochodów rocznie, a w 1962 roku jego pozycja spadła najniżej – na siódme miejsce na rynku[14]. Sytuacja uległa następnie pewnej poprawie, zwłaszcza po wprowadzeniu w połowie dekady sportowego modelu Barracuda i nowego dużego sedana Fury[5]. W efekcie tego, od 1965 roku do początku lat 70. Plymouth sprzedawał ponownie po około 700 tysięcy samochodów rocznie, zajmując czwarte miejsce na rynku, a w latach 1970–71 nawet trzecie, z udziałem w rynku 8-9%[14]. Po 1973 roku marka ponownie zaczęła chylić się ku upadkowi, nie oferując oryginalnych samochodów i konkurując w dużej mierze z innymi markami Chryslera, a nie innymi koncernami amerykańskimi[5]. W latach 80. Dodge dotychczas plasujący się poniżej w wynikach sprzedaży zyskał lepsze wyniki sprzedażowe, a rola Plymoutha została na przełomie lat 80. i 90. zmarginalizowana do samochodów będących odpowiednikami konstrukcji oferowanych już przez Dodge lub Chryslera[12].

Końcowe lata[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 90. Plymouth oferował cztery modele: minivana Voyager/Grand Voyager, średniej klasy sedana Breeze, kompaktowego Neona oraz sportowego Prowlera[15]. Oprócz modelu Prowler, Plymouth nie posiadał własnych samochodów, które byłyby nieobecne w palecie modeli Dodge[12]. Ostatnią nowością wydaną przez Plymoutha była druga generacja modelu Neon z lat 2000–2001, choć w tym samym czasie rozwijany wówczas Chrysler PT Cruiser konstruowany był z myślą o Plymouthu jako jego kolejny nowy model[16].

Po trwale spadającym znaczeniu rynkowym i malejącej sprzedaży, nie mający dalszej wizji funkcjonowania firmy koncern DaimlerChrysler podjął decyzję o likwidacji Plymoutha w 2001 roku[17], z czego dotychczas oferowane przez niego modele Prowler i Voyager zostały wcielone do gamy Chryslera[18]. Ostatnim samochodem wyprodukowanym w historii przez przedsiębiorstwo był srebrny Plymouth Neon, który opuścił zakłady produkcyjne w Belvidere 28 czerwca 2001 roku[12].

Modele samochodów[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]

Studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Plymouth Backpack (1995)
  • Plymouth Pronto Spyder (1998)
  • Plymouth 'Cuda (2008)


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W rzeczywistości Plymouth model 1948 prześcignął Forda w liczbie egzemplarzy dzięki dłuższej 15-miesięcznej produkcji tego modelu oraz krótszemu 1948 rokowi modelowemu Forda, natomiast w roku kalendarzowym Ford wyprodukował więcej samochodów. Flory 2008 ↓, s. 175

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Vincent Curcio, Chrysler: The Life and Times of an Automotive Genius, Oxford University Press, 2001, s. 394, ISBN 978-0-19-514705-6 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
  2. ↑ Wes Eisenschenk, 1969 Plymouth Road Runner, CarTech Inc, 17 kwietnia 2017, s. 81, ISBN 978-1-61325-302-1 [dostęp 2021-05-30] (ang.).
  3. ↑ John Cunningham Wood, Michael C. Wood, Alfred P. Sloan: Critical Evaluations in Business and Management, Taylor & Francis, 2003, s. 234, ISBN 978-0-415-24829-7 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
  4. ↑ Charles K. Hyde, Riding the Roller Coaster: A History of the Chrysler Corporation, Wayne State University Press, 2003, s. 76, ISBN 978-0-8143-3091-3 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
  5. ↑ a b c d Flory 2004 ↓, s. 9.
  6. ↑ Vincent Curcio, Chrysler: The Life and Times of an Automotive Genius, Oxford University Press, 2001, s. 473, ISBN 978-0-19-514705-6 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
  7. ↑ James G. Cobb, The Return of Detroit's 'Low Priced Three', „The New York Times”, 15 czerwca 1997, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
  8. ↑ Flory 2008 ↓, s. 61-62, 175.
  9. ↑ Flory 2008 ↓, s. 61-62, 240.
  10. ↑ Flory 2008 ↓, s. 62-994.
  11. ↑ Why V8 engines were less important in the 1950s than commonly believed. [dostęp 2021-12-23]. (ang.).
  12. ↑ a b c d e Plymouth Obituary: The Rise, Fall and Death of an Automobile Brand. [dostęp 2021-12-23]. (ang.).
  13. ↑ Flory 2004 ↓, s. 123, 184.
  14. ↑ a b Flory 2004 ↓, s. 60-922.
  15. ↑ Remember the Plymouth Prowler? We Look Back on the Unlikeliest Car of the ’90s. [dostęp 2021-12-23]. (ang.).
  16. ↑ Ostatni PT Cruiser po dziesięciu latach. [dostęp 2021-12-23]. (pol.).
  17. ↑ PLYMOUTH. [dostęp 2021-12-23]. (pol.).
  18. ↑ Plymouth – historia marki, która rządziła w latach 60.. [dostęp 2021-12-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kimes, Beverly Rae (Historian and Author) and Clark, Henry Austin, Jr. (Chief of Research) (MCMLXXXIX). Standard Catalog of American Cars, 1805-1942 (Second edition). Krause Publications, Inc. ISBN 0-87341-111-0.
  • J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
  • J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Samochody Plymouth
B
C
D
E
sportowe
SUV
Pick-up
Minivan
Van
Chrysler Corporation
Główne marki
Oddziały
Inne firmy
Wycofane lub sprzedane
Spółki joint-venture
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plymouth_(marka_samochodów)&oldid=72492170”