Piper Gilles

Piper Gilles
Ilustracja
Piper Gilles i Paul Poirier na podium Skate Canada International 2019
Reprezentacja

 Kanada
 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1992
Rockford

Wzrost

163 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Paul Poirier (CAN)
Poprzednio:
Zachary Donohue (USA)
Timothy McKernan (USA)

Trener

Carol Lane, Jon Lane, Juris Razgulajevs, Roy Bradshaw
Poprzednio:
Patti Gottwein, Christopher Dean, Rich Griffin

Klub

Scarboro FSC

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

219,68
Mistrzostwa świata 2024

Taniec rytmiczny

87,80
Grand Prix Espoo 2022

Taniec dowolny

133,17
Mistrzostwa świata 2024

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
srebro Montreal 2024 pary taneczne
brąz Saitama 2023 pary taneczne
brąz Sztokholm 2021 pary taneczne
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Szanghaj 2024 pary taneczne
srebro Seul 2020 pary taneczne
srebro Tajpej 2014 pary taneczne
brąz Anaheim 2019 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Turyn 2022 pary taneczne
brąz Pekin 2023 pary taneczne
Multimedia w Wikimedia Commons

Piper Susanne Gilles (ur. 16 stycznia 1992 w Rockford) – amerykańska łyżwiarka figurowa reprezentująca Kanadę, startująca w parach tanecznych z Paulem Poirier. Uczestniczka igrzysk olimpijskich (2018, 2022), wicemistrzyni (2024) i dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata (2021, 2023), mistrzyni (2024) i dwukrotna wicemistrzyni (2014, 2020) czterech kontynentów, zwyciężczyni zawodów z cyklu Grand Prix, trzykrotna mistrzyni (2020, 2022, 2024) oraz 5-krotna wicemistrzyni Kanady (2013, 2015, 2016, 2018, 2019).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Gilles urodziła się w Rockford w stanie Illinois w rodzinie Bonnie (z domu Dreyer) i Jeffreya A. Gilles. Ma czworo rodzeństwa: Todda, Kemper, Shelby i siostrę bliźniaczkę Alexe[1]. Ukończyła Cheyenne Mountain High School w Colorado Springs[2]. Jej matka Bonnie Gilles posiadała zarówno amerykańskie jak i kanadyjskie obywatelstwo, zaś Piper została obywatelką Kanady 17 grudnia 2013 roku[3][4]. Jej matka czynnie wspierała środowisko łyżwiarskie w Colorado Springs, aż do swojej śmierci 28 maja 2018 roku po walce z nowotworem[1]. Rodzeństwo Piper również trenowało łyżwiarstwo figurowe, jej starszy brat Todd występował w parach tanecznych, a jej siostra bliźniaczka Alexe jest solistką występującą w rewiach łyżwiarskich Disneya.

3 września 2022 roku wyszła za mąż za Nathana Kelly’ego.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

Piper Gilles i Zachary Donohue na mistrzostwach świata juniorów 2010

Piper Gilles rozpoczynała swoją karierę wspólnie z Timothy McKernanem w 2003 r. zaś para zadebiutowała w zawodach juniorów młodszych dopiero w sezonie 2005/06[5]. W 2006 r. wygrali zawody juniorskie North American Challenge Skate w Vancouver. Po sezonie 2007/08 w którym zostali wicemistrzami Stanów Zjednoczonych juniorów zakończyli współpracę. Swoją decyzję tłumaczyli niedopasowaniem parametrów fizycznych i obydwoje deklarowali kontynuowanie kariery[6].

W latach 2008–2010 jej partnerem sportowym był Zachary Donohue, z którym utrzymywali się w czołówce zawodów juniorskich z cyklu Junior Grand Prix. Ich trenerką była Patty Gottwein. W sezonie 2008/09 wygrali Junior Grand Prix w Czechach i zajęli drugie miejsce w RPA. Zakwalifikowali się do finału Junior Grand Prix, ale musieli się wycofać z powodu kontuzji pachwiny Piper[7]. Oprócz tego zostali dwukrotnymi brązowymi medalistami mistrzostw Stanów Zjednoczonych juniorów. Po zakończeniu kariery juniorskiej Gilles rozstała się z Donohue w maju 2010 r[8].

W czasie, gdy Gilles pozostawała bez partnera sportowego zdecydowała się na występ w teledysku zespołu Simple Plan Can't Keep My Hands Off You. Następnie Gilles otrzymała propozycję występów w rewii łyżwiarskiej Disney on Ice jako Roszpunka z filmu Zaplątani, jednak w tym samym czasie kilka par sportowych rozstało się i pojawiła się szansa na znalezienie nowego partnera dla Piper[8].

Kariera seniorska[edytuj | edytuj kod]

Gilles zdecydowała, że chce kontynuować starty w zawodach, więc była zdeterminowana do znalezienia partnera. Dlatego, gdy skontaktował się z nią Paul Poirier i zaczęli wspólne próby, szybko podjęli decyzję o podjęciu współpracy w lipcu 2011 r[9]. Oznaczało to dla nich utratę szansy na starty w zawodach międzynarodowych w sezonie 2011/12, gdyż Gilles jako Amerykanka nie miała odpowiednich kwalifikacji do reprezentowania Kanady. Zadebiutowali na mistrzostwach Kanady w 2012 r. zajmując bardzo dobre trzecie miejsce za duetami Virtue/Moir oraz Weaver/Poje. Ich celem był start na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, dlatego Piper Gilles rozpoczęła ubieganie się o obywatelstwo kanadyjskie, które otrzymała 17 grudnia 2013 r.[3] Styl jazdy Gilles i Poirier był od początku bardzo oryginalny. Wybierają oni wyjątkowe melodie i często niebanalne aranżacje swoich tańców np. rezygnując z najczęściej prezentowanych stylów tańca.

W sezonie 2012/13 Gilles i Poirier zadebiutowali w zawodach Grand Prix i wygrali U.S. Classic. W sezonie 2013/14 nie udało im się zakwalifikować na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014, gdyż zajęli dopiero czwarte miejsce na mistrzostwach Kanady[10]. Zdołali za to wejść do najlepszej dziesiątki par tanecznych na mistrzostwach świata oraz zdobyli srebro na mistrzostwach czterech kontynentów. W latach 2014–2017 regularnie stawali na podium zawodów z cyklu Grand Prix oraz zajmowali lokaty w pierwszej dziesiątce najlepszych par tanecznych na mistrzostwach świata i czterech kontynentów. W 2014 r. zajęli piąte miejsce w finale Grand Prix[11].

W sezonie olimpijskim 2017/18 zajęli drugie miejsce na mistrzostwach Kanady i uzyskali kwalifikację na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018 w Pjongczangu[12]. Na zawodach olimpijskich zaprezentowali oryginalny taniec krótki do rytmów mambo i bossa novy oraz taniec dowolny inspirowany filmem James Bond. Ostatecznie w swoim debiucie olimpijskim zajęli ósme miejsce[13].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Paulem Poirier (Kanada)[edytuj | edytuj kod]

Zawody 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[14]
Zimowe igrzyska olimpijskie 8 7
Mistrzostwa świata 18 8 6 8 8 6 7 C 3 5 3 2
Mistrzostwa czterech kontynentów 5 2 4 5 6 3 2 1
GP Finał Grand Prix 5 5 1 3
GP Cup of China 1
GP Grand Prix Espoo 5 1
GP Internationaux de France 6 2 2 3 3 2
GP NHK Trophy 5
GP Rostelecom Cup 6 4 2
GP Skate America 3 4
GP Skate Canada International 4 2 3 3 1 1 1 1
CS Autumn Classic International 2 3 1
CS Golden Spin Zagrzeb 1
CS Memoriał Ondreja Nepeli 1
CS Nebelhorn Trophy 3 1
U.S. International Classic 1
Krajowe[14]
Mistrzostwa Kanady 3 2 4 2 2 3 2 2 1 C 1 WD 1
SC Challenge 1

Z Zacharym Donohue (Stany Zjednoczone)[edytuj | edytuj kod]

Zawody 08–09 09–10
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[15]
Mistrzostwa świata juniorów 9
JGP Finał WD
JGP w Czechach 1
JGP w Niemczech 3
JGP na Węgrzech 4
JGP w Południowej Afryce 2
Krajowe[15]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 3 J 3 J
Midwestern Sectionals 2 J

Z Timothy McKernanem (Stany Zjednoczone)[edytuj | edytuj kod]

Zawody 05–06 06–07 07–08
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[16]
JGP w Austrii 5
JGP w Chińskim Tajpej 6
JGP w Meksyku 3
JGP w Wielkiej Brytanii 4
NACS Vancouver 1 J
NACS Pierrefonds 4 N
Krajowe[16]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 7 N 4 J 2 J
Midwestern Sectionals 2 N 2 J 2 J
Southwestern Regionals 1 N

Programy[edytuj | edytuj kod]

Taniec dowolny Evita w finale Grand Prix 2022
Taniec rytmiczny Mack and Mabel medley (Finnstep) na Skate Canada International 2019
Taniec dowolny Vincent na Internationaux de France 2018
Taniec krótki Disco Inferno (Midnight Blues) na mistrzostwach czterech kontynentów 2017

Piper Gilles / Paul Poirier

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD)
2023–24
[17]
  • No More "I Love You's" – The Lover Speaks, David Freeman, Joseph Hughes
  • Addicted To Love – Robert Palmer
    choreografia: Alexandra Crenian
2022–23
[18]
  • Cha-cha: Do What I Do – Lady Bri
  • Rumba: Rhythm Only (Rumba 25) – Dancelife Studio Orchestra
  • Cha-cha: Do What I Do – Lady Bri
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2021–22
[19]
  • Blues: I Guess That’s Why They Call It the Blues – Elton John
  • Disco: I’m Still Standing – Elton John
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2020–21
[20]
  • Mack and Mabel medley:
    • Marsz: Movies Were Movies – Robert Preston
    • Fokstrot: Look What Happened to Mabel – Bernadette Peters
    • Marsz: Entr'acte
    • Marsz: Tap Your Troubles Away – Jerry Herman
      choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Jeff Dimitrou
  • Both Sides Now – Joni Mitchell
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2019–20
[21]
  • Mack and Mabel medley:
    • Marsz: Movies Were Movies – Robert Preston
    • Fokstrot: Look What Happened to Mabel – Bernadette Peters
    • Marsz: Entr'acte
    • Marsz: Tap Your Troubles Away – Jerry Herman
      choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Jeff Dimitrou
  • Both Sides Now – Joni Mitchell
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
2018–19
[22]
  • Tango Romantica: Angelica's Tango – Piernicola Di Muro
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD)
2017–18
[23]
  • Bossa Nova: Bossa Cubana – Los Zafiros
  • Mambo: Gopher Mambo – Yma Sumac
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane
  • Stolen Hearts
  • Perry Mason Theme – Fred Steiner
  • Smokey Sax Perry – Hollywood Trailer Music Orchestra
2016–17
[24]
  • Blues: Oh What A Night For Dancing – Barry White, Vance Wilson
  • Disco: Disco Inferno – Leroy Green, Ron Kersey
  • Con Buena Onda – Daniel Lomuto, Ernesto Baffa, Hector M. Acre
2015–16
[25]
  • The Beatles medley:
    • Walc: Lucy in the Sky with Diamonds
    • Marsz: Norwegian Wood
    • Walc: Ob-La-Di, Ob-La-Da
  • Saudade medley:
    choreografia: Juris Razgulajevs, Carol Lane, Piper Gilles, Paul Poirier
    • She Said – Jorane
    • Neverland – Takenobu
2014–15
[26]
2013–14
[27]
  • Swing: Just One Dance – Caro Emerald
  • Quickstep: You Don't Leave Me – Caro Emerald
2012–13
[28]
  • Mary Poppins medley – Richard M. Sherman, Robert B. Sherman
    choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs
    • Overture
    • Step in Time
  • The Gulag Orchestra – Beirut
  • I Don’t Think About You Anymore But
    I Don’t Think About You Any less – Hungry Ghosts
  • Nicoleta – Fanfare Ciocărlia
    choreografia: Carol Lane, Juris Razgulajevs, Christopher Dean
2011–12

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Bonnie S. (Dreyer) Gilles Obituary. The Gazette, 2018-06-06. [dostęp 2018-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  2. ↑ Barry Mittan: Quick Move to Juniors Pays Off for Colorado Dancers. Skate Today, 2007-05-27. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-05)]. (ang.).
  3. ↑ a b Ice Dancer Piper Gilles Receives Canadian Citizenship. Skate Canada, 2013-12-17. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-13)]. (ang.).
  4. ↑ Jeff Green: Piper Gilles lands Canadian citizenship. Hamilton Spectator, 2013-12-17. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (ang.).
  5. ↑ Vera Haffley: Ice dancers with Anaconda connection win medal. The Montana Standard, 2003-12-26. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-05)]. (ang.).
  6. ↑ Ice Dancers Piper Gilles and Timothy McKernan End Partnership. Team USA, 2008-05-22. [dostęp 2018-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)]. (ang.).
  7. ↑ J. Barry Mittan: Gilles and Donohue have sights set high. icenetwork, 2009-08-19. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)]. (ang.).
  8. ↑ a b Sarah S. Brannen: Finding a partner: When skating feels like dating. icenetwork, 2012-05-02. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)]. (ang.).
  9. ↑ Elvin Walker: Gilles and Poirier make big impact at international debut. Golden Skate, 2012-09-23. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (ang.).
  10. ↑ Lori Ewing: Ice dancers Gilles and Poirier rebound after heartbreaking season. CTV News, 2014-11-03. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-05)]. (ang.).
  11. ↑ Trophée Eric Bompard: Canada’s Gilles, Poirier win silver. CBC Sports, 2014-11-27. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  12. ↑ Vartan Bzdikian: Ryerson alumna Piper Gilles o her way to first Winter Olympics. The Eyeopener, 2018-01-18. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-02)]. (ang.).
  13. ↑ Beau Dure: Winter Olympics ice dancing: Canada’s Virtue/Moir win gold, Shibutanis take bronze – as it happened. The Guardian, 2018-02-20. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-25)]. (ang.).
  14. ↑ a b Competition Results – Piper GILLES / Paul POIRIER. ISU. [dostęp 2019-02-11]. (ang.).
  15. ↑ a b Competition Results – Piper GILLES / Zachary DONOHUE. ISU. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  16. ↑ a b Competition Results – Piper GILLES / Timothy McKERNAN. ISU. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  17. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2023/2024. ISU. [dostęp 2023-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-09)]. (ang.).
  18. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-11)]. (ang.).
  19. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (ang.).
  20. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-04)]. (ang.).
  21. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ang.).
  22. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-05)]. (ang.).
  23. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-19)]. (ang.).
  24. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2016/2017. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-31)]. (ang.).
  25. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2015/2016. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-31)]. (ang.).
  26. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2014/2015. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).
  27. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2013/2014. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-21)]. (ang.).
  28. ↑ Piper GILLES / Paul POIRIER: 2012/2013. ISU. [dostęp 2019-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-22)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie czterech kontynentów w łyżwiarstwie figurowym – pary taneczne
Zwycięzcy finału Grand Prix w łyżwiarstwie figurowym – pary taneczne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piper_Gilles&oldid=73234168”