Piotr Valentin d’Hauterive
| podpułkownik | |
| Data urodzenia | 1779 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1812–1831 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Piotr August Valentin d’Hauterive (ur. 1779, zm. 28 stycznia 1845) – polski oficer, uczestnik kampanii lat 1812–1813 wojen napoleońskich, oficer wojsk Królestwa Polskiego[2] w stopniu majora[3], uczestnik powstania listopadowego[2] jako oficer 6 Pułku Piechoty Liniowej[3], awansowany do stopnia podpułkownika[2]. 3 czerwca 1831 roku odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari[3]. Kawaler francuskich Orderu Zjednoczenia[4] i Orderu Legii Honorowej, odznaczony Znakiem Honorowym za 15 lat nieskazitelnej służby[1]. Był adiutantem gen. Stanisława Potockiego[5].
Starszym bratem Piotra Augusta był ppłk Franciszek Valentin d'Hauterive[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Piotr August Valentin d’Hauterive h. d’Hauterive (ID: 9.32.165). Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2014-01-04]. (pol.).
- ↑ a b c d Juliusz Sętowski: Cmentarz Kule w Częstochowie. Przewodnik biograficzny. Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, 2005, s. 89–90, 323. ISBN 83-7098-916-0.
- ↑ a b c Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI. [dostęp 2014-01-04]. (pol.).
- ↑ Stanisław Łoza. Order Obojga Sycylii zwany Neapolitańskim. „Żołnierz Polski. Pismo poświęcone czynowi i doli żołnierza polskiego”. Nr 18 (350). Rok V. 1923. s. 17.
- ↑ Eugeniusz Szulc: Cmentarze ewangelickie w Warszawie. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 233.