Piotr Mierzewski
| Data i miejsce urodzenia | 5 września 1950 |
|---|---|
| Data śmierci | 13 września 2023 |
| Zawód, zajęcie | lekarz, urzędnik państwowy |
| Stanowisko | wiceminister zdrowia (1989–1992) |
| Odznaczenia | |
  | |
Piotr Adam Mierzewski (ur. 5 września 1950 w Gdyni[1], zm. 13 września 2023[2]) – polski lekarz i urzędnik państwowy, działacz opozycyjny w PRL, w latach 1989–1992 podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Mieczysława i Mieczysławy[1]. W czasie protestów z grudnia 1970 był sanitariuszem w pogotowiu w Gdyni[3]. Ukończył studia medyczne. Od 1975 do 1984 starszy asystent Zakładu Biostatyki i Informatyki Instytutu Medycyny Społecznej Akademii Medycznej w Gdańsku, od 1985 pracował w Klinice Nefrologii Dziecięcej AM w Gdańsku[4]. W latach 80. został sekretarzem Sekcji Służby Zdrowia i członkiem sekcji krajowej NSZZ „Solidarność”, współpracując blisko z Aliną Pienkowską. Był wiceszefem zakładowej „S” na Akademii Medycznej w Gdańsku oraz kierował zespołem opracowującym projekt reformy podstawowej opieki zdrowotnej[5]. W okresie stanu wojennego internowany w ośrodku odosobnienia w Iławie. Był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa[1], a w procesie sądowym oskarżono go z art. 122 kodeksu karnego o zdradę ojczyzny[6].
30 września 1989 został podsekretarzem stanu (pierwszym wiceministrem) w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej z rekomendacji Aliny Pienkowskiej, odpowiadając m.in. za reformę systemu zdrowotnego[7]. We wrześniu 1992 złożył dymisję[8], zakończył pełnienie funkcji 30 października tego samego roku. W latach 1992–1993 dyrektor Narodowego Instytutu Zdrowia. Od 1994 do 2011 pracował w Departamencie Zdrowia Publicznego w Radzie Europy, gdzie doszedł do stanowiska szefa[9][2].
W 1982 ożenił się z prawniczką Magdaleną (córką Olgi Krzyżanowskiej), z którą miał córkę Natalię[3] i syna Krzysztofa.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (2010)[10] i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. ipn.gov.pl. [dostęp 2020-03-26].
- ↑ a b Zmarł lek. Piotr Adam Mierzewski. gumed.edu.pl, 14 września 2023. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ a b Piotr Mierzewski. Alfabet Mierzewskiego Piotra. „Służba Zdrowia”, 15 sierpnia 2005.
- ↑ Jacek Jassem. Żałobne posiedzenie Rady Wydziału Lekarskiego. „Gazeta AMG. Miesięcznik Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego”, s. 24–25, marzec 2012. ISSN 1506-9745.
- ↑ Sekcja Służby Zdrowia NSZZ „Solidarność” (Sekretariat Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność”). encysol.pl. [dostęp 2020-03-26].
- ↑ 1984. solidarnosc.org.pl. [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Barbara Szczepuła: Alina. Miłość w cieniu polityk. Virtualo, 2013. ISBN 978-83-7881-066-7.
- ↑ Agata Nowakowska: Dymisja za dymisją. wyborcza.pl, 25 września 1992. [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Nie dyskredytujcie Gdańska i gdańszczan. Rośnie odzew na list protestacyjny profesorów – dołącz, złóż podpis. gdansk.pl, 10 czerwca 2019. [dostęp 2020-03-26].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 12, poz. 128
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 556