Piotr Guział

Piotr Guział

Data i miejsce urodzenia	20 października 1975 Warszawa
Burmistrz Ursynowa
Okres	od 14 grudnia 2010 do 19 grudnia 2014
Przynależność polityczna	Nasz Ursynów
Poprzednik	Urszula Kierzkowska
Następca	Robert Kempa
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Andrzej Guział (ur. 20 października 1975 w Warszawie^[1]) – polski polityk, samorządowiec i menedżer. Współzałożyciel Inicjatywy Mieszkańców Nasz Ursynów, lider Warszawskiej Wspólnoty Samorządowej, w latach 2010–2014 burmistrz dzielnicy Ursynów w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkały na Ursynowie od 1978. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej na kierunku gospodarka publiczna, studiował też ekonomię na Uniwersytecie w Kolonii. Autor tekstów o polityce i samorządności w „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Passa” i „Tygodniku Południe”. Pracował jako asystent wiceprezydenta Warszawy, był zatrudniony w Mennicy Polskiej i rodzinnym przedsiębiorstwie, później zajął się działalnością doradczą^[2].

W 1997 przystąpił do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w 1999 do Sojuszu Lewicy Demokratycznej^[3]. Był pierwszym przewodniczącym Stowarzyszenia Młodej Lewicy Demokratycznej na Mazowszu, a także jednym z inicjatorów zjednoczenia młodzieżówek lewicowych w Federację Młodych Socjaldemokratów^[3]. W 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy SLD-UP w okręgu warszawskim^[4].

Od 1998^[3] do 2010 pełnił mandat radnego Ursynowa. W styczniu 2005 odszedł z SLD, w tym samym roku współtworzył Partię Demokratyczną^[5]. W 2006 wstąpił do Socjaldemokracji Polskiej^[3] i uzyskał reelekcję jako radny z ramienia komitetu Nasz Ursynów^[6] (w 2009 NU został stowarzyszeniem, Piotr Guział objął w nim funkcję wiceprezesa). W 2007 bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy Lewicy i Demokratów w okręgu radomskim^[7], a w 2009 do Parlamentu Europejskiego z listy Porozumienia dla Przyszłości – CentroLewica w okręgu warszawskim^[8].

W 2010 odnowił mandat radnego Ursynowa (ponownie z listy NU, będącego częścią Warszawskiej Wspólnoty Samorządowej)^[9], jednak przestał go pełnić w związku z wyborem na burmistrza dzielnicy (poparła go koalicja NU i PiS^[10]). W maju 2011 wystąpił z SDPL, motywując to podjęciem przez władze tej partii rozmów o współpracy z PO^[11]. W 2013 zainicjował akcję zbierania podpisów pod referendum w sprawie odwołania prezydent m.st. Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz^[3][12] – do głosowania doszło, jednak ze względu na zbyt niską frekwencję okazało się nieważne.

W 2014 był kandydatem WWS na prezydenta Warszawy (z poparciem m.in. Stronnictwa Demokratycznego) oraz do rady miasta. W wyborach na prezydenta zajął 3. miejsce spośród 11 kandydatów z wynikiem 8,54%^[13]. Przed drugą turą poparł Jacka Sasina z PiS. Uzyskał natomiast mandat w Radzie m.st. Warszawy^[14]. Zakończył urzędowanie jako burmistrz Ursynowa^[15].

W 2016 zainicjował kolejną próbę organizacji referendum w sprawie odwołania Hanny Gronkiewicz-Waltz, jednak nie zebrano wystarczającej liczby podpisów. W styczniu 2017 przystąpił do partii Ruch Sprawiedliwości Społecznej^[16].

W sierpniu 2018 ogłosił zamiar startu w wyborach na prezydenta m.st. Warszawy (wystąpił w związku z tym z RSS). We wrześniu zrezygnował z kandydowania, popierając kandydata PiS Patryka Jakiego, który ogłosił, że w przypadku wygranej Piotr Guział zostanie wiceprezydentem miasta odpowiedzialnym za kwestie związane z kulturą (w tym za organizację największych imprez), współpracę z przedsiębiorcami i sprawy społeczne^[17]. Jednocześnie kandydował do rady dzielnicy Ursynów z komitetu Nasz Ursynów + Otwarty Ursynów; działacze tego komitetu odcięli się od niego, informując, że nie popierają ani Patryka Jakiego, ani PiS^[18]. Otrzymał 699 głosów i nie uzyskał mandatu^[19]. Po przegranych wyborach poinformował o zakończeniu kariery politycznej^[20].

W lutym 2019 został powołany do rady nadzorczej państwowego operatora telekomunikacyjnego Exatel^[21]. W tym samym roku został powołany w skład kierownictwa należącej do PKN Orlen niemieckiej spółki Unipetrol Deutschland^[22]. Od września 2020 do lutego 2023 był członkiem zarządu spółki Orlen Deutschland; w styczniu 2024 został prezesem spółki Doppler Energie, która po przejęciu przez Orlen zmieniła nazwę na Orlen Austria^[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]