Pietro Giordani

Pietro Giordani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1774
Piacenza

Data i miejsce śmierci

2 września 1848
Parma

Narodowość

włoska

Język

włoski

Dziedzina sztuki

literatura

Pietro Giordani (ur. 1 stycznia 1774 w Piacenzy, zm. 2 września 1848 w Parmie) – włoski pisarz. Kształcił się w kierunkach filozoficznych oraz prawie. Był benedyktynem, jednakże w roku 1803 powrócił do stanu świeckiego. W latach 1808–1815 piastował urząd sekretarza Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii. Wygnany z Piacenzy w roku 1824 za swoje wolnomyślne poglądy, udał się do Florencji, skąd został przepędzony w roku 1830, i udał się do Parmy. Był estetą, pisarzem listów, panegirystą i pamflecistą politycznym. Utwory jego są dość liczne, jednakże stosunkowo krótkie. Należał do odnowicieli czystego stylu włoskiego.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Lettere e carteggi
  • 1806: Descrizione del Foro Bonaparte
  • 1807: Sullo stile poetico del signor marchese di Montrone
  • 1807: Panegirico alla sacra maestà di Napoleone
  • 1810: Sulla vita e sulle opere del cardinal Sforza Pallavicino
  • 1810: Panegirico ad Antonio Canova
  • 1811: Sopra un dipinto del cav. Landi e uno del cav. Camuccini
  • 1815: Discorso per le tre legazioni riacquistate dal papa
  • 1816: L’Alicarnasso del Mai
  • 1832: Sopra tre poesie dipinte a fresco
  • 1845: Proemio al terzo volume delle opere di Giacomo Leopardi