Pierre-Alfred Chappuis
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Pierre-Alfred Chappuis (ur. 5 września 1891 w Saint-Cloud, Francja, zm. 9 lipca 1960 w Bernie, Szwajcaria)[1] – szwajcarski hydrobiolog, specjalista w dziedzinie karcynologii, a także entomologii i speleologii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie dyrektora Międzynarodowego Biura Miar i Wag. Ukończył studia z zakresu biologii, doktoryzował się w zakresie skorupiaków słodkowodnych. Uczestniczył w licznych ekspedycjach naukowych w terenie, razem z René Jeannelem i Emilem Racoviță prowadził badania jaskiń na terenie Rumunii, dzięki którym odkrył liczne nowe gatunki małych zwierząt m.in. widłonogów. We trzech doprowadzili do powstania w Klużu Rumuńskiego Instytutu Speleologicznego, gdzie Chappuis był zastępcą dyrektora. W 1940 w wyniku drugiego arbitrażu wiedeńskiego Węgry zajęły należący do Rumunii północny Siedmiogród, Emil Racoviță został zmuszony do opuszczenia kraju, wówczas Pierre-Alfred Chappuis jako obywatel kraju neutralnego przejął jego stanowisko tj. dyrektora instytutu. Pozwoliło to zapobiec likwidacji placówki oraz uchronić zbiory i materiały badawcze przed rozproszeniem. W 1945 Pierre-Alfred Chappuis wyjechał do Francji, gdzie otrzymał stanowisko zastępcy dyrektora w Centre national de la recherche scientifique w Moulis. Zmarł w Bernie, pozostawił dorobek naukowy obejmujący ok. 160 prac naukowych i publikacji, był odkrywca wielu widłonogów z rodziny Cyclopidae.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jean-Jacques Amigo, « Chappuis (Pierre-Alfred) », in Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises, vol. 3 Sciences de la Vie et de la Terre, Perpignan, Publications de l’olivier, 2017, 915 p. (ISBN 978-2-908866-50-6).