Piła (struga)

Piła
Ilustracja
Piła w Krupskim Młynie
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. śląskie

Struga
Długość 14,64 km
Źródło
Miejsce nieopodal Kopienicy
Współrzędne

50°27′19,4″N 18°39′59,1″E/50,455389 18,666417

Ujście
Recypient Mała Panew
Miejsce

na pd. wsch. od Krupskiego Młyna

Wysokość

225 m n.p.m.[1]

Współrzędne

50°34′03″N 18°37′42″E/50,567500 18,628333

Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Piła (Leguncja, Ligancja, Potok Świniowicki[2], Ligendzie, niem. Piela, Pielagraben, Liganzie-Graben[3]) – struga, lewobrzeżny dopływ Małej Panwi[4] o długości 14,64 km[5]; trzeci co do wielkości (po Małej Panwi i Stole) ciek gminy Tworóg. Jej źródło bije nieopodal Kopienicy. Stamtąd płynie przez Wojskę i Świniowice, by w Krupskim Młynie wpaść do Małej Panwi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piła na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2016-05-12].
  2. Piła na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 8 - 9 listopada 2004; Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r., M.P. Nr 17, poz. 225 [dostęp 2016-05-12].
  3. praca zbiorowa pod red. Henryka Borka: Hydronimia Odry. Wykaz nazw w układzie hydrograficznym. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego, 1983, s. 38.
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 208, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Liganzja na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2016-05-12].