Petr Zenkl

Peter Zenkl
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1884
Tábor, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1975
Raleigh, Karolina Północna, USA

Burmistrz Pragi
Okres

od 1937
do 1939

Przynależność polityczna

Czeska Partia Narodowo-Społeczna

Poprzednik

Karel Baxa

Następca

Otakar Klapka

Burmistrz Pragi
Okres

od 1945
do 1946

Przynależność polityczna

Czeska Partia Narodowo-Socjalistyczna

Poprzednik

Václav Vacek

Następca

Václav Vacek

Odznaczenia
Order Tomáša Garrigue Masaryka II Klasy Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski

Peter Zenkl (ur. 13 czerwca 1884 w Táborze, zm. 3 listopada 1975 w Raleigh) – czeski polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Socjalistycznej (1945–1948) i wicepremier w rządzie Gottwalda (1946–1948), wieloletni działacz emigracyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Pradze pracował jako wykładowca języka czeskiego w Czechosłowackiej Akademii Handlowej. Był autorem podręcznika do języka czeskiego (Rádce správné češtiny, 1911). Działał w Czeskiej Partii Narodowo-Socjalistycznej. W latach 1918–1926 pracował w Ministerstwie Opieki Społecznej, a od 1926 do 1939 stał na czele Centralnego Banku Ubezpieczeń Społecznych. W 1923 został wybrany w skład Rady Miasta Pragi. Pełnił obowiązki burmistrza (1937–1939). Pod koniec 1938 przez krótki okres sprawował funkcję ministra bez teki oraz ministra opieki społecznej, zdrowia i kultury fizycznej.

Karta rejestracyjna Petr Zenkl jako więźnia w nazistowskim obozie koncentracyjnym w Dachau

W czasie okupacji niemieckiej był więziony w obozach koncentracyjnych Dachau i Buchenwald. Po II wojnie światowej mianowany ponownie burmistrzem Pragi (1945–1946). Stanął na czele Czechosłowackiej Partii Narodowo-Socjalistycznej. W 1946 objął funkcję wicepremiera w koalicyjnym gabinecie Klementa Gottwalda. Z niepokojem obserwując rosnące wpływy komunistów oraz podporządkowanej im Służby Bezpieczeństwa na życie kraju próbował montować od 1947 antykomunistyczny blok partii demokratycznych. 20 lutego wraz z innymi członkami rządu – przedstawicielami narodowych socjalistów i ludowców podał się do dymisji, która wbrew oczekiwaniom została przyjęta przez prezydenta Benesza.

W 1948 wyemigrował do Niemiec Zachodnich, a później przez Londyn do USA. W Ameryce przewodniczył Radzie Wolnej Czechosłowacji (czes. Rada svobodného Československa).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Masarykova Československá republika (1955)
  • Masaryk and Idea of European and World Federation (1955)
  • Communist Seizure of Power and the Press 1945–48 (1962)
  • A history of the Czechoslovak Republik, 1918–1948 (1973)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Seznam vyznamenaných [online], Pražský hrad [dostęp 2022-01-24] (cz.).
  2. M.P. z 1947 r. nr 143, poz. 860 „za wybitne zasługi w dziedzinie współpracy polsko-czechosłowackiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]