Peter Higgins
| Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1928 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | 8 września 1993 | ||||||||||||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Francis Peter Higgins (ur. 16 listopada 1928 w Stockton-on-Tees, zm. 8 września 1993[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1956.
Zwyciężył w sztafecie 4 × 440 jardów na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1954 w Vancouver (w sztafecie biegli również Alan Dick, Derek Johnson i Peter Fryer), a w biegu na 440 jardów odpadł w półfinale[2]. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Higgins, Dick, Fryer i Johnson została zdyskwalifikowana w finale[3].
Zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie: John Salisbury, Michael Wheeler, Higgins i Johnson), a w biegu na 400 metrów odpadł w półfinale[1].
Higgins był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 440 jardów w 1957[4]. Dwukrotnie ustanawiał rekordy Wielkiej Brytanii w sztafecie 4 × 400 metrów (do wyniku 3:07,2 1 grudnia 1956 w Melbourne)[5].
Rekordy życiowe:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 400 metrów | 1956 | 47,1 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Peter Higgins [online], olympedia.org [dostęp 2021-04-25] (ang.).
- ↑ Francis Peter Higgins [online], thecgf.com [dostęp 2021-04-25] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 114.
- ↑ British Athletics Championships 1945-1959 [online], GBRAthletics [dostęp 2013-11-03] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 203. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter Higgins, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-11-03] (ang.).