Peter Fill

Peter Fill
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1982
Castelrotto

Klub

C.S. Carabinieri

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

7.03 2002, Altenmarkt (12. miejsce – super G)

Pierwsze punkty w PŚ

7.03 2002, Altenmarkt
(12. miejsce – super G)

Pierwsze podium w PŚ

13.01 2006, Wengen
(3. miejsce – super G)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

29.11 2008, Lake Louise (zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebro Val d’Isère 2009 Supergigant
brąz Ga-Pa 2011 Superkombinacja
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Tarvisio 2002 Supergigant
brąz Verbier 2001 Gigant
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
2015/2016
Mała Kryształowa Kula
2016/2017
Strona internetowa

Peter Fill (ur. 12 listopada 1982 w Castelrotto) – włoski narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata seniorów i juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Peter Fill pojawił się 10 grudnia 1997 roku w Piancavallo, gdzie w zawodach FIS Race w zjeździe zajął 100. miejsce. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Verbier zdobył brązowy medal w gigancie, ulegając tylko dwóm Austriakom: Hannesowi Reiterowi i Johannowi Gruggerowi. Fill zdobył także złoty medal w supergigancie podczas mistrzostw świata juniorów w Tarvisio w 2002 roku.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 marca 2002 roku w Altenmarkt, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium po raz pierwszy stanął 13 stycznia 2006 roku w Wengen, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych lepsi byli tylko Austriak Benjamin Raich oraz Kjetil André Aamodt z Norwegii. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Lake Louise odniósł swoje jedyne zwycięstwo, wygrywając bieg zjazdowy. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz czwartej w klasyfikacji zjazdu.

Największy sukces osiągnął w 2009 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Val d’Isère zdobył srebrny medal w supergigancie. Rozdzielił tam na podium Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Norwega Aksela Lunda Svindala. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył brązowy medal w superkombinacji. Wyprzedzili go tam jedynie Aksel Lund Svindal oraz kolejny reprezentant Włoch, Christof Innerhofer. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piętnasty w zjeździe. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując siódme miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
19. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Zjazd 1:48,80 +2,08 Francja Antoine Dénériaz
9. 14 lutego 2006 Włochy Turyn Kombinacja 3:09,35 +2,86 Stany Zjednoczone Ted Ligety
13. 18 lutego 2006 Włochy Turyn Supergigant 1:30,65 +0,89 Norwegia Kjetil André Aamodt
15. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:54,31 +0,98 Szwajcaria Didier Défago
DSQ 19 lutego 2010 Kanada Vancouver Supergigant 1:30,34 - Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF2 21 lutego 2010 Kanada Vancouver Superkombinacja 2:44,92 - Stany Zjednoczone Bode Miller
7. 9 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 2:06,23 +0,49 Austria Matthias Mayer
DNF2 14 lutego 2014 Rosja Soczi Superkombinacja 2:45,20 - Szwajcaria Sandro Viletta
8. 16 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:18,14 +0,71 Norwegia Kjetil Jansrud
DNF2 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 - Austria Marcel Hirscher
6. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:40,25 +0,83 Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:24,44 - Austria Matthias Mayer

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 2 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:38,80 +3,25 Austria Stephan Eberharter
11. 6 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 3:18,41 +2,98 Stany Zjednoczone Bode Miller
20. 8 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:43,54 +3,56 Austria Michael Walchhofer
DNF1 16 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:40,66 - Chorwacja Ivica Kostelić
14. 29 stycznia 2005 Włochy Bormio Supergigant 1:27,55 +2,03 Stany Zjednoczone Bode Miller
DNF1 3 lutego 2005 Włochy Bormio Kombinacja 3:19,10 - Austria Benjamin Raich
24. 5 lutego 2005 Włochy Bormio Zjazd 1:56,22 +2,17 Stany Zjednoczone Bode Miller
14. 6 lutego 2007 Szwecja Åre Supergigant 1:14,30 +1,01 Włochy Patrick Staudacher
13. 8 lutego 2007 Szwecja Åre Superkombinacja 2:28,99 +1,41 Szwajcaria Daniel Albrecht
11. 11 lutego 2007 Szwecja Åre Zjazd 1:44,68 +1,71 Norwegia Aksel Lund Svindal
23. 14 lutego 2007 Szwecja Åre Gigant 2:19,64 +3,04 Norwegia Aksel Lund Svindal
2. 4 lutego 2009 Francja Val d’Isère Supergigant 1:19,41 +0,99 Szwajcaria Didier Cuche
14. 7 lutego 2009 Francja Val d’Isère Zjazd 2:07,01 +2,12 Kanada John Kucera
5. 9 lutego 2009 Francja Val d’Isère Superkombinacja 2:23,00 +1,96 Norwegia Aksel Lund Svindal
9. 9 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:38,31 +2,03 Włochy Christof Innerhofer
14 12 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:58,41 +2,40 Kanada Erik Guay
3. 14 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Superkombinacja 2:54,51 +1,90 Norwegia Aksel Lund Svindal
14. 6 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:23,96 +1,64 Stany Zjednoczone Ted Ligety
12. 9 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 2:01,32 +1,86 Norwegia Aksel Lund Svindal
11. 9 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +1,11 Kanada Erik Guay
9. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +0,65 Szwajcaria Beat Feuz
DNF1 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 - Szwajcaria Luca Aerni

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
7. 21 lutego 2000 Kanada Québec Zjazd 1:10,77 +1,03 Austria Thomas Graggaber
DNF 22 lutego 2000 Kanada Québec Supergigant 1:15,69 - Austria Klaus Kröll
DNF1 25 lutego 2000 Kanada Québec Slalom 1:52,95 - Szwajcaria Daniel Défago
10. 26 lutego 2000 Kanada Québec Gigant 1:52,09 +1,15 Austria Georg Streitberger
8. 5 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Zjazd 1:30,23 +1,55 Austria Thomas Graggaber
DSQ 6 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Supergigant 1:28,17 - Austria Christoph Kornberger
3. 8 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Gigant 2:08,79 +0,13 Austria Hannes Reiter
31. 9 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Slalom 1:25,72 +7,22 Niemcy Stefan Kogler
4. 9 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Kombinacja 40,53 pkt +30,31 pkt Austria Patrick Bechter
11. 27 lutego 2002 Włochy Tarvisio Zjazd 1:26,85 +1,32 Stany Zjednoczone Adam Cole
1. 28 lutego 2002 Włochy Tarvisio Supergigant 1:25,02 - -
DSQ1 2 marca 2002 Włochy Tarvisio Slalom 1:30,46 - Stany Zjednoczone Steven Nyman

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Kanada Lake Louise29 listopada 2008 (zjazd)
  2. Austria Kitzbühel23 stycznia 2016 (zjazd)
  3. Norwegia Kvitfjell26 lutego 2017 (supergigant)

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwajcaria Wengen13 stycznia 2006 (superkombinacja) – 3. miejsce
  2. Austria Kitzbühel20 stycznia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
  3. Szwecja Åre15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Kanada Lake Louise25 listopada 2006 (zjazd) – 3. miejsce
  5. Austria Hinterstoder20 grudnia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
  6. Włochy Bormio29 grudnia 2006 (zjazd) – 2. miejsce
  7. Szwajcaria Wengen13 stycznia 2007 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Szwajcaria Wengen16 stycznia 2009 (superkombinacja) – 2. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Beaver Creek6 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Stany Zjednoczone Beaver Creek7 grudnia 2013 (supergigant) – 3. miejsce[1]
  11. Kanada Lake Louise28 listopada 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  12. Kanada Lake Louise29 listopada 2015 (supergigant) – 3. miejsce
  13. Francja Val d’Isère3 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
  14. Niemcy Garmisch-Partenkirchen27 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  15. Niemcy Garmisch-Partenkirchen28 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  16. Norwegia Kvitfjell25 lutego 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  17. Stany Zjednoczone Aspen15 marca 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  18. Włochy Bormio29 grudnia 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
  19. Szwajcaria Wengen12 stycznia 2018 (superkombinacja) – 3. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]