Peter Charanis

Peter Charanis (ur. 1908 na Lemnos zm. 23 marca 1985) – grecki i amerykański historyk, bizantynolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Lemnos, w 1920 wyemigrował wraz z bratem do USA, gdzie zamieszkał w New Jersey. Studia uwieńczone doktoratem na University of Wisconsin-Madison pod kierunkiem Aleksandra Wasiljewa. Naukę uzupełniał w Brukseli pod kierunkiem Henry'ego Grégoire'a (1936–1938). Tam poznał swoją przyszłą żonę Madeleine Schiltz i nawiązał przyjaźnie z Nicholasem Adontzem i Paul Wittekiem. Okres ten zaowocował zainteresowaniem się Ormianami i ich rolą w Bizancjum. Przez jakiś czas wykładał na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach. Po powrocie do USA (1938) wykładał do 1963 na Rutgers University. Stał się jednym z głównych organizatorów studiów bizantynistycznych w USA. Jego kurs stał się jednym z najpopularniejszych na Rutgers^{[potrzebny przypis]}. W 1976 przeszedł na emeryturę. Jego uczniem był Gustave Alef (1922–1996), badacz dziejów Rusi.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

• An important short chronicle of the fourteenth century, "Byzantion" 13 (1938).
• Byzantium, the West and the origin of the First Crusade, "Byzantion" 19 (1949).
• On the Social Structure and Economic Organization of the Byzantine Empire in the Thirteenth Century and Later, "Byzantinoslavica" 12 (1951).
• Ethnic Changes in the Byzantine Empire in the Seventh Century, "Dumbarton Oaks Papers" 13 (1959).
• The Armenians in the Byzantine Empire, "Byzantinoslavica" 22 (1961).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Angeliki E. Laiou, Peter Charanis 1908-1985, "Dumbarton Oaks Papers" 39 (1985), s. XIII-XV.