Pete Best
 Pete Best (2006) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | muzyk, piosenkarz, autor tekstów |
| Aktywność | 1959-1968, od 1988 |
| Powiązania | The Beatles, Lee Curtis and the All-Stars, Pete Best & the All-Stars, The Pete Best Four, The Pete Best Combo, The Pete Best Band |
| Instrument | |
| perkusja | |
| Zespoły | |
| The Beatles | |
| Strona internetowa | |
Randolph Peter „Pete” Best (ur. 24 listopada 1941 w Madrasie (Ćennaj) jako Randolph Peter Scanland) – brytyjski muzyk, piosenkarz i autor tekstów, pierwszy perkusista The Beatles.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1959 występował w zespole The Blackjacks[1]. W sierpniu 1960 dołączył do zespołu The Silver Beatles tuż przed wyjazdem grupy na występy do Hamburga[2]. 17 sierpnia 1962 zakończył współpracę z zespołem. Przyjmuje się, że producent George Martin nie był zadowolony z jego gry, sami Beatlesi też chętniej widzieli na jego miejscu przyjaciela zespołu, Ringo Starra, który wkrótce zajął jego miejsce w formacji[1].
Po odejściu z zespołu znalazł zatrudnienie w klubie The All Stars[3]. Następnie bez powodzenia podejmował wiele przedsięwzięć muzycznych w Wielkiej Brytanii, a później w USA, dokąd się przeprowadził. Pracował także w urzędzie zatrudnień[1]. W 1965 podobno próbował popełnić samobójstwo.
Jedna z jego płyt nosiła tytuł Best of the Beatles (ang. [Pete] Best z The Beatles, ale także Najlepszy z Beatlesów lub Najlepsze utwory Beatlesów), co przez grę słów wprowadzało w błąd kupujących, którzy spodziewali się składanki najlepszych utworów Beatlesów. W 1995 ukazała się płyta Anthology 1, zawierająca wczesne nagrania demo The Beatles, a wśród nich 10 utworów, w których nagraniu uczestniczył Best[4]. Według pojawiających się w mediach informacji Best otrzymał z tego tytułu tantiemy w wysokości co najmniej 9 mln dol.[5].
Założył zespół The Pete Best Band, którego został perkusistą wraz ze swoim młodszym bratem Roagiem. Zespół w repertuarze ma m.in. wczesne przeboje The Beatles, m.in. „My Bonnie”, „Twist and Shout”, „Money (That’s What I Want)” i „One After 909”. W 2008 wydali album pt. Hayman’s Green[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Michalski 1991 ↓, s. 35.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 34.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 75.
- ↑ Pete Best: The happiest Beatle of all [online], Mail Online [dostęp 2020-02-15].
- ↑ Out Of Royalties: The Sad Truth About Pete Best [online], Society Of Rock [dostęp 2020-02-15] (ang.).
- ↑ Pete Best [online], The Beatles Bible, 19 marca 2008 [dostęp 2020-02-15] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Michalski, Lennon, Wydawctwo Art „B” Press, 1991, ISBN 83-900107-4-7.