Peregryn z Falerone

Błogosławiony
Peregryn z Falerone OFM
Rinaldo lub Ruggero
Data i miejsce urodzenia

ok. 1180
Falerone

Data i miejsce śmierci

5 września 1233[1]
San Severino, Marchia Ankońska

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

31 sierpnia 1821
przez Piusa VII

Wspomnienie

27 marca

Atrybuty

habit franciszkański

Szczególne miejsca kultu

San Severino

Peregryn z Falerone OFM (ur. ok. 1180 w Falerone, zm. 5 września 1233 w San Severino) − włoski franciszkanin, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Błogosławiony Peregryn pochodził z potężnej rodziny z Falreone. Źródła podają różne imiona chrzcielne przyszłego błogosławionego: Rinaldo lub Ruggero. Był synem Konrada, wnukiem Ruggera. Zgodnie z miejscowym zwyczajem szlacheckim przyjął pseudonim Pellegrino (wł. pielgrzym, stąd spolszczone imię Peregryn). Najpierw pobierał nauki w Fermo (trivium i quadrivium), następnie studiował prawo na Uniwersytecie Bolońskim. Gdy 15 sierpnia 1222 usłyszał kazanie wygłoszone dla całego miasta przez św. Franciszka z Asyżu wraz z innym studentem Rizziero z Muccii wstąpili do Zakonu Braci Mniejszych. Chociaż posiadał znakomite wykształcenie, nigdy nie poprosił o pozwolenie na przyjęcie święceń kapłańskich, pozostając do śmierci bratem laikiem. Prawdopodobnie odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Zmarł 5 września 1233 w San Sewerino[2].

Kult[edytuj | edytuj kod]

Kult pojawił się zaraz po śmierci. W poczet błogosławionych wpisał go 31 sierpnia 1821 papież Pius VII. Relikwie znajdują się w kościele Santa Maria dei Lumi w San Severino[3].

Błogosławiony wspomniany został w Kwiatkach św. Franciszka[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I personaggi. www.corriereproposte.it. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-05)]. (wł.).
  2. Elisabetta Nardi: Beato Pellegrino da Falerone. www.santiebeati.it, 2002-03-26. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
  3. Santuario della Madonna dei Lumi. www.comune.sanseverinomarche.mc.it. [dostęp 2013-07-16]. (wł.).
  4. Fonti francescane. Assisi: Editrici Francescane, 1995, s. 926-927. ISBN 88-8135-001-7.