Paul Mariner

Paul Mariner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1953
Farnworth

Data śmierci

9 lipca 2021

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1976 Plymouth Argyle 135 (56)
1976–1984 Ipswich Town 260 (96)
1984–1986 Arsenal 60 (14)
1986–1988 Portsmouth 56 (9)
1988 Wollongong City 2 (0)
1989–1991 Albany Capitals 25 (3)
1990–1991 Naxxar Lions 15 (3)
1992–1993 San Francisco Bay 10 (0)
W sumie: 563 (181)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1985  Anglia 35 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 Harvard Crimson
2004–2009 New England Revolution
2009–2010 Plymouth Argyle
2012–2013 Toronto FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Paul Mariner (ur. 22 maja 1953 w Farnworth, zm. 9 lipca 2021[1]) – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mariner zawodową karierę rozpoczynał w 1973 roku w zespole Plymouth Argyle z Third Division. W 1975 roku awansował z nim do Second Division. W ciągu trzech lat w barwach Plymouth rozegrał 135 spotkań i zdobył 56 bramek.

We wrześniu 1976 roku Mariner przeszedł do Ipswich Town z First Division. W tych rozgrywkach zadebiutował 30 października 1976 roku w wygranym 1:0 meczu z Manchesterem United. W 1978 roku zdobył z zespoełm Puchar Anglii. W 1981 roku wygrał z nim rozgrywki Pucharu UEFA. W tym samym roku, a także rok później wywalczył z Ipswich wicemistrzostwo Anglii.

W lutym 1984 roku Mariner podpisał kontrakt z Arsenalem, również grającym w First Division. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 18 lutego 1984 roku przeciwko Aston Villi (1:1). W Arsenalu spędził dwa i pół roku. W sumie zagrał tam w 60 meczach i strzelił 14 goli.

W 1986 roku Mariner został graczem drużyny Portsmouth z Second Division. W 1987 roku awansował z nią do First Division. W Portsmouth spędził jeszcze rok. Potem przeniósł się do australijskiego Wollongong City. Następnie grał w Albany Capitals (Stany Zjednoczone), Naxxar Lions (Malta), San Francisco Bay (Stany Zjednoczone) oraz angielskich Chorley i Bury Town, gdzie zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Anglii Mariner zadebiutował 30 marca 1977 roku w wygranym 5:0 meczu eliminacji mistrzostw świata 1978 z Luksemburgiem. W 1980 roku został powołany do kadry na mistrzostwa Europy. Zagrał na nich w pojedynkach z Włochami (0:1) oraz Hiszpanią (2:1). Z tamtego turnieju Anglia odpadła po fazie grupowej.

W 1982 roku Mariner znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata. Wystąpił na nich w meczach z Francją (3:1), Czechosłowacją (2:0), Kuwejtem (1:0), RFN (0:0) oraz Hiszpanią (0:0). Tamten mundial Anglia zakończyła na drugiej rundzie. W latach 1977–1985 w drużynie narodowej Mariner rozegrał w sumie 35 spotkań i zdobył 13 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze w trakcie kariery piłkarskiej Mariner był asystentem trenerów Albany Capitals oraz San Francisco Bay. Następnie pełnił funkcję asystenta szkoleniowca w piłkarskiej drużynie z Harvard University oraz w New England Revolution. W latach 2009–2010 był samodzielnym trenerem w Plymouth Argyle. W 2012 został trenerem Toronto FC, gdzie pracował do 2013 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul Mariner: Former England international dies aged 68. skysports.com. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]