Patrick Abada
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1954 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 189 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Patrick Abada (ur. 20 marca 1954 w Colombes[1]) – francuski lekkoatleta, skoczek o tyczce, medalista halowych mistrzostw Europy.
W wieku niespełna 19 lat zajął 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[2]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 9. miejsce[3].
Abada zajął 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze był ponownie dziewiąty[4]. Zdobył brązowy medal na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku[5]. W 1979 był liderem światowych tabel (wraz ze swym rodakiem Philippem Houvionem) z wynikiem 5,65 m[6].
Zdobył brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen. Powtórzył to osiągnięcie na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie[7].
Na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach zajął 6. miejsce[8]. Zwyciężył w igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[9]. Ostatnią dużą imprezą międzynarodową, na której Abada wystąpił, były światowe igrzyska halowe w 1985 w Paryżu, na których zajął 4. miejsce ex aequo z Marianem Kolasą[10].
4 czerwca 1979 w Paryżu Abada i Philippe Houvion ustanowili rekord Francji w skoku o tyczce wynikiem 5,65 m[11].
Abada był wicemistrzem Francji w 1975, 1982 i 1983 oraz brązowym medalistą w 1979, a w hali był mistrzem w 1979[12][13].
Jego trenerem był Maurice Houvion.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Patrick Abada [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 430–431 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 422 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
- ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 430 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 657 [dostęp 2015-02-15] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 461, 475 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 134 [dostęp 2015-02-15] (ang.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
- ↑ IAAF Sopot 2014 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 81 [dostęp 2015-02-15] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 104. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 13 maja 2021, s. 78, 133, 145 [dostęp 2021-07-17] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 22 sierpnia 2020, s. 37, 56 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-11] (fr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Patrick Abada w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2015-02-15].
