PWS-8
 PWS-8 podczas zawodów Challenge 1930 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | samolot sportowy |
| Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji drewnianej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga | 2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Liczba egz. | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 silnik gwiazdowy Walter Vega |
| Moc | 85 KM (nominalna) - |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10 m |
| Długość | 7,50 m |
| Wysokość | 2,95 m |
| Powierzchnia nośna | 22,1 m² |
| Masa | |
| Własna | 455 kg |
| Użyteczna | 320 kg |
| Startowa | 775 kg |
| Zapas paliwa | 125 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 136 km/h |
| Prędkość przelotowa | 125 km/h |
| Prędkość minimalna | 72 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 2,4 m/s |
| Pułap | 3 000 m |
| Zasięg | 700 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
PWS-8 – polski samolot sportowy skonstruowany w 1929 w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, zbudowany w jednym egzemplarzu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zaprojektowany w 1929 przez inż. Jarosława Naleszkiewicza w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, z własnej inicjatywy fabryki, jako jeden z kilku samolotów przeznaczonych specjalnie do uczestnictwa w Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych Challenge 1930. Był to drewniany dwupłatowiec, częściowo wzorowany na znanym brytyjskim samolocie sportowym de Havilland Gipsy Moth. Podobnie, jak w samolotach wojskowych projektu PWS (PWS-5, PWS-6), zastosowano w nim między płatami nietypowe rozpórki w kształcie litery N i skośne zastrzały usztywniające, zamiast drutów (przez to oraz zastosowany silnik gwiazdowy, był podobny do brytyjskiego samolotu Handely Page Gugnunc).
Jedyny prototyp został oblatany na przełomie 1929/1930 roku przez Franciszka Rutkowskiego. Był on po zbudowaniu 65 kg cięższy, niż zakładano. Początkowo był wyposażony w silnik gwiazdowy Armstrong Siddeley Genet o mocy 80 KM, lecz późną wiosną 1930 zamieniono go na nieco silniejszy Walter Vega 85 KM. Zmieniono również kształt statecznika pionowego i steru kierunku, zmniejszono wycięcie pośrodku krawędzi spływu górnego płata i usunięto początkowe zastrzały pomiędzy góra kadłuba a dolnym płatem.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Prototyp, ze znakami rejestracyjnymi SP-ADA, wziął udział w zawodach Challenge 1930 w lipcu 1930, pilotowany przez Piotra Dudzińskiego. Został on jednak zdyskwalifikowany za przekroczenie czasu lotu okrężnego wokół Europy, aczkolwiek ukończył lot poza konkursem[1].
Później samolot był przez krótki okres używany przez Klub Lotniczy przy Podlaskiej Wytwórni Samolotów. PWS-8 był konkurentem samolotu PZL.5, który jednak był bardziej udany. Szczególnie wadą była niska prędkość.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Dwupłat zastrzałowy o konstrukcji drewnianej. Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony od góry, kryty sklejką oraz blachą duralową w części osłony silnika. Prostokątne trzyczęściowe, dwudźwigarowe płaty z zaokrąglonymi końcówkami, kryte płótnem i sklejką w przedniej części, dolny płat o mniejszej rozpiętości (9 m). Skrzydła były składane do tyłu (szerokość po złożeniu - 2,95 m). Lotki tylko na dolnym płacie. Usterzenie drewniane, kryte płótnem. Śmigło dwułopatowe, drewniane.
Załoga dwuosobowa, siedząca w odkrytych kabinach jedna za drugą, z wiatrochronami od przodu. Kabiny miały podwójne sterownice (w przedniej kabinie wyjmowany drążek sterowy). Za tylną kabiną był bagażnik, który można było zamienić na trzecią kabinę.
Podwozie stałe, trójgoleniowe, w układzie klasycznym, z płozą ogonową.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marian Krzyżan, Międzynarodowe turnieje lotnicze 1929-1934, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988, ISBN 83-206-0637-3, OCLC 69292164.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Glass, Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939, WKiŁ, Warszawa 1977, s.184-185