Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 – 200 m stylem grzbietowym mężczyzn

Pływanie
200 m stylem grzbietowym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964
1900 1968
Miejsce

 Japonia
Tokio

Termin

11 października 1964 (eliminacje)
12 października 1964 (półfinały)
13 października 1964 (finał)

Liczba ekip

21

Liczba sportowców

34

Obiekt rozgrywek

Yoyogi National Gymnasium

Złoty medal Złoty medal

Jed Graef
 Stany Zjednoczone

Srebrny medal Srebrny medal

Gary Dilley
 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

Bob Bennett
 Stany Zjednoczone

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964
Styl dowolny
100 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m kobiety
200 m mężczyźni
Styl klasyczny
200 m mężczyźni kobiety
Styl motylkowy
100 m kobiety
200 m mężczyźni
Styl zmienny
400 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
4 × 200 m mężczyźni
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety

200 m stylem grzbietowym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XVIII Igrzysk Olimpijskich w Tokio. Eliminacje odbyły się 11 października, półfinały 12 października, a finał 13 października 1964 roku.

W konkurencji, która powróciła na igrzyska olimpijskie po 64 latach zwyciężył Amerykanin Jed Graef, ustanawiając nowy rekord świata (2:10,3). Pozostałe miejsca na podium również zajęli reprezentanci Stanów Zjednoczonych: Gary Dilley (2:10,5) wywalczył srebro, a Bob Bennett (2:13,1) brąz.

Przed finałem rekord olimpijski był poprawiany sześciokrotnie: raz przez Boba Bennetta i Japończyka Shigeo Fukushimę oraz dwukrotnie przez Jeda Graefa i Gary'ego Dilleyego.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata Stany Zjednoczone Tom Stock 2:10,9 Stany Zjednoczone Cuyahoga Falls 10 sierpnia 1962 [1]
Rekord olimpijski Cesarstwo Niemieckie Ernst Hoppenberg 2:47,0 Francja Paryż 12 sierpnia 1900 [2]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Zawodnik Czas Rekord
11 października wyścig eliminacyjny 1 Stany Zjednoczone Bob Bennett 2:16,1 OR
11 października wyścig eliminacyjny 2 Japonia Shigeo Fukushima 2:14,7 OR
11 października wyścig eliminacyjny 3 Stany Zjednoczone Jed Graef 2:14,5 OR
11 października wyścig eliminacyjny 5 Stany Zjednoczone Gary Dilley 2:14,2 OR
12 października półfinał 1 Stany Zjednoczone Gary Dilley 2:13,8 OR
12 października półfinał 2 Stany Zjednoczone Jed Graef 2:13,7 OR
13 października finał Stany Zjednoczone Jed Graef 2:10,3 WR

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Wyścig Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 5 6 Gary Dilley  Stany Zjednoczone 2:14,2 Q, OR
2. 3 4 Jed Graef  Stany Zjednoczone 2:14,5 Q
3. 2 3 Shigeo Fukushima  Japonia 2:14,7 Q
4. 5 5 Peter Reynolds  Australia 2:15,9 Q
5. 1 5 Bob Bennett  Stany Zjednoczone 2:16,1 Q
6. 4 1 Ezio Della Savia  Włochy 2:16,6 Q
7. 3 5 Keisuke Ito  Japonia 2:16,7 Q
8. 2 2 Wiktor Mazanow  ZSRR 2:16,8 Q
9. 1 2 Isagi Osumi  Japonia 2:17,3 Q
10. 1 3 Ralph Hutton  Kanada 2:17,8 Q
11. 3 2 Chiaffredo Rora  Włochy 2:17,8 Q
12. 4 7 Ernst-Joachim Küppers Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:17,9 Q
13. 5 1 József Csikány  Węgry 2:18,3 Q
14. 5 4 Wolfgang Wagner Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:18,5 Q
15. 1 4 Henri van Osch  Holandia 2:19,1 Q
16. 5 3 Carlos van der Maath  Argentyna 2:19,6 Q
17. 3 3 Jesús Cabrera  Hiszpania 2:19,7
18. 4 5 Ivan Ferák  Czechosłowacja 2:20,0
19. 2 1 Jürgen Dietze Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:20,4
20. 2 5 Jan Weeteling  Holandia 2:20,4
21. 4 2 Friedrich Suda  Austria 2:20,7
22. 4 6 Ron Jacks  Kanada 2:21,3
23. 4 4 Geoffrey Thwaites  Wielka Brytania 2:22,0
24. 5 7 Robert Christophe  Francja 2:22,5
25. 1 6 Lars Kraus Jensen  Dania 2:23,3
26. 1 1 Herman Verbauwen  Belgia 2:24,9
27. 3 1 Pedro Diz  Argentyna 2:24,9
28. 3 6 Gerhard Wieland  Austria 2:25,9
29. 2 4 John Byrom  Australia 2:27,0
30. 3 7 Augusto Ferrero  Peru 2:29,9
31. 2 6 Ákos Gulyás  Węgry 2:30,5
32. 7 7 Eliot Chenaux  Portoryko 2:33,1
33. 1 7 Michael Eu  Malezja 2:35,8
34. 4 3 Chan Kam Hong  Hongkong 2:46,0
5 Somchai Chodtipananc  Tajlandia DNS

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Półfinał 1[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Gary Dilley  Stany Zjednoczone 2:13,8 Q, OR
2. 5 Shigeo Fukushima  Japonia 2:14,1 Q
3. 7 Ralph Hutton  Kanada 2:15,8 Q
4. 3 Bob Bennett  Stany Zjednoczone 2:16,3 Q
5. 2 Isagi Osumi  Japonia 2:17,0
6. 1 József Csikány  Węgry 2:17,5
7. 6 Keisuke Ito  Japonia 2:17,6
8. 8 Henri van Osch  Holandia 2:19,7

Półfinał 2[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Jed Graef  Stany Zjednoczone 2:13,7 Q, OR
2. 7 Ernst-Joachim Küppers Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:15,4 Q
3. 6 Wiktor Mazanow  ZSRR 2:15,4 Q
4. 5 Peter Reynolds  Australia 2:15,6 Q
5. 2 Chiaffredo Rora  Włochy 2:16,7
6. 3 Ezio Della Savia  Włochy 2:18,4
7. 1 Wolfgang Wagner Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:20,2
8. 8 Carlos van der Maath  Argentyna 2:21,3

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
złoto 4 Jed Graef  Stany Zjednoczone 2:10,3 WR
srebro 5 Gary Dilley  Stany Zjednoczone 2:10,5
brąz 8 Bob Bennett  Stany Zjednoczone 2:13,1
4. 3 Shigeo Fukushima  Japonia 2:13,2
5. 6 Ernst-Joachim Küppers Wspólna Reprezentacja Niemiec 2:15,7
6. 2 Wiktor Mazanow  ZSRR 2:15,9
7. 1 Ralph Hutton  Kanada 2:15,9
8. 7 Peter Reynolds  Australia 2:16,6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia rekordu świata na dystansie 200 m stylem grzbietowym mężczyzn. MKOl, 2002-01-18. [dostęp 2017-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  2. Paryż 1900 – 200 m stylem grzbietowym mężczyzn (finał) – wyniki. Sports Reference. [dostęp 2017-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]