Orlando Figes

Orlando Figes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1959
Londyn

Zawód, zajęcie

historyk, sowietolog i pisarz

Orlando Figes (ur. 20 listopada 1959 w Londynie) – brytyjski historyk i pisarz, specjalista historii Rosji i sowietolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował historię w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. Jest profesorem historii w Birkbeck College, University of London. Wykładał też historię w Trinity College w Cambridge. Zdobywca wielu nagród.

Niektóre nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Publikacje w języku polskim[edytuj | edytuj kod]

  • Taniec Nataszy. Z dziejów kultury rosyjskiej, przeł. Władysław Jeżewski, Warszawa: Wydawnictwo Magnum 2007, ISBN 978-83-89656-51-3
  • Szepty. Życie w stalinowskiej Rosji, przeł. Władysław Jeżewski, Warszawa: Wydawnictwo Magnum 2008.
  • Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924, przeł. Beata Hrycak, Poznań - Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat 2009, ISBN 978-83-245-8764-3
  • Mroczne szepty: budzą się upiory, rozmowę przeprowadził Marc Epstein, "Forum" 12 I 2010, nr 2, s. 29-31.
  • Siła ulicy, czyli jak motłoch dojrzał do rewolucji i obalenia caratu, tł. Beata Hrycak, "Polska", 23 I 2010, nr 19, s. 13.
  • Poślij chociaż słowo, przeł. Władysław Jeżewski, Warszawa: Wydawnictwo Magnum 2012, ISBN 978-83-89656-79-7.
  • Opowieść o Rosji. Władza i mit, przeł. Władysław Jeżewski, Warszawa: Wydawnictwo Wielka Litera 2023, ISBN 978-83-8032-978-2.

Kontrowersje dotyczące recenzji w serwisie Amazon[edytuj | edytuj kod]

W roku 2010, Figes opublikował pod pseudonimem Historian, kilka recenzji książek w brytyjskiej części internetowej księgarni Amazon. Recenzje były krytyczne dla brytyjskich historyków zajmujących się Rosją: Roberta Service i Rachel Polonsky, a przychylne dla Figesa. Do opublikowania recenzji przyznała się początkowo żona historyka, później on sam przyjął za nie odpowiedzialność[7][8][9]. Ostatecznie spór zakończył się ugodą z recenzowanymi autorami - pokryciem kosztów prawnych, rekompensatą finansową i przeprosinami Figesów[7][10][11][12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-07)].
  2. WH Smith Literary Award | Book awards | LibraryThing [online], www.librarything.com [dostęp 2017-11-25].
  3. NCR Book Award Winners [online], www.goodreads.com [dostęp 2017-11-25].
  4. Orlando Figes - Penguin Books New Zealand [online], www.penguin.co.nz [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-03)].
  6. [1]
  7. a b Alexandra Topping, "Historian Orlando Figes agrees to pay damages for fake reviews",The Guardian, 16 July 2010.
  8. David Rose I blame my wife: Top historian accused of rubbishing rivals in Amazon reviews... then his wife says SHE did it", Daily Mail, 17 April 2010 (retrieved 5 January 2013)
  9. "Historian Orlando Figes admits posting Amazon reviews that trashed rivals", Guardian.
  10. Amazon row don admits: 'It was me', Daily Mail, 23 April 2010
  11. "Historian and Wife Will Pay Over Savage Online Reviews", New York Times, Dave Itzkoff, 19 July 2010.
  12. It's a war of the historians (part two). londonersdiary.standard.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)].,London Evening Standard, Diary, 7 October 2010.
  13. Dispute between Polonsky, Service, Figes and Palmer settled, History Today, 21 July 2010.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]