Organizacja plutonu pieszego żandarmerii w 1939

Organizacja plutonu pieszego żandarmerii w 1939etat pododdziału żandarmerii Wojska Polskiego II RP w 1939 roku.

Pluton był podstawową jednostką taktyczną żandarmerii Wojska Polskiego w kampanii wrześniowej. Plutony piesze nie występowały w organizacji pokojowej wojska. Były pododdziałami formowanymi w wypadku wojny według założeń planu mobilizacyjnego „W”.

W 1937 planowano zmobilizować:

  • Oddział Ochronny Kwatery Głównej Naczelnego Wodza (2 plutony żandarmerii + pluton Policji),
  • Szwadron Ochronny Ministerstwa Spraw Wojskowych,
  • Zamkowy Pluton Żandarmerii,
  • 80 plutonów pieszych żandarmerii,
  • 23 plutony konne żandarmerii (11 plutonów dla brygad kawalerii + 12 plutonów dla armii),
  • 32 plutony krajowe żandarmerii dla okręgów korpusów,
  • Ośrodek Zapasowy Żandarmerii "Staszów".

Plutony piesze żandarmerii przeznaczone były dla:

  • 30 czynnych dywizji piechoty (plutony nr 1-30),
  • Obszaru Warownego "Wilno" (nr 31) → 35 DP (rez.),
  • Obszaru Warownego "Śląsk" (nr 32)
  • 8 rezerwowych dywizji piechoty (nr 44, ?, 49, 50, 52, 55, 56, 66),
  • Korpusu Interwencyjnego (nr 121),
  • 6 armii (osiemnaście plutonów).

Pozostałe plutony stanowić miały odwód naczelnego dowódcy żandarmerii.

Piotr Zarzycki podając liczbę 80 plutonów pieszych, które planowano zmobilizować, wymienił tylko 78. Brak dwóch plutonów, w tym plutonu nr 107. Nie został sprecyzowany skład Oddziału Ochronnego KG NW i Szwadronu Ochronnego MSWojsk. Otwartym pozostaje pytanie, czy w skład tego pierwszego oddziału wchodziły dwa plutony piesze, czy też dwa plutony konne, ewentualnie jeden pluton pieszy i jeden konny. Zagadką jest nadal kwestia, czy do liczby 135 plutonów (80 pieszych, 23 konnych i 32 krajowych) należy dodać dwa plutony Oddziału Ochronnego KG NW, czy też te dwa plutony należy zaliczyć do grupy 135 plutonów.

79 plutonów pieszych żandarmerii mobilizowanych było przez 10 dywizjonów żandarmerii i wchodzące w ich skład plutony, natomiast pluton pieszy żandarmerii Nr 44 dla 33 DP (rez.) formowany był przez pluton żandarmerii Brygady KOP „Grodno”.

Czterdzieści dwa plutony mobilizowane były w alarmie (53,9%), w czterech grupach jednostek oznaczonych kolorami:

  • czarne – jednostki przeznaczone w czasie pokoju do zadań specjalnej interwencji wewnątrz lub na zewnątrz państwa, a w czasie mobilizacji do wzmocnienia sił w strefie granicy zagrożonej
  • czerwone – jednostki przeznaczone do osłony granicy wschodniej
  • niebieskie – jednostki przeznaczone do osłony granicy zachodniej
  • żółte – jednostki przeznaczone do wzmocnienia osłony obu granic

Trzydzieści sześć plutonów (46,1%) mobilizowanych było w I rzucie mobilizacji powszechnej, przy czym szesnaście plutonów miało osiągnąć gotowość bojową trzeciego dnia mobilizacji, kolejnych piętnaście plutonów – czwartego dnia, a pięć dalszych – piątego dnia. Do tej grupy plutonów należy dodać pluton pieszy żandarmerii Nr 107.

23 marca 1939 zarządzona została mobilizacja dziewięciu plutonów:

  • pluton pieszy żandarmerii Nr 9 dla 9 DP,
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 20 dla 20 DP,
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 26 dla 26 DP,
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 30 dla 30 DP,
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 121 dla Korpusu Interwencyjnego,
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 138 dla Armii „Łódź”
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 139 dla Armii „Modlin”
  • pluton pieszy żandarmerii Nr 9 dla Nowogródzkiej BK
  • pluton krajowy żandarmerii „Siedlce”

15 maja 1939 weszło w życie nowe studium planu „W”, zgodnie z którym na bazie Obszaru Warownego „Wilno” mobilizowana była 35 Dywizja Piechoty (Rezerwowa). Ponadto przygotowane zostały elaboraty mobilizacyjne dla 38 Dywizji Piechoty (Rezerwowej).

Sposób mobilizacji według planu mobilizacyjnego "W"
Tryb mobilizacji Numery plutonów pieszych żandarmerii Razem plutonów
Mob. alarm., grupa czarna 26, 28, 121 3
Mob. alarm., grupa czerwona 9, 12, 19, 27, 30, 139 6
Mob. alarm., grupa niebieska 4, 7, 8, 16, 18, 23, 25, 32, 131, 132, 133, 134, 135 13
Mob. alarm., grupa żółta 1, 6, 10, 13, 14, 15, 17, 20, 31, 44, 66, 101, 113, 114, 119, 123, 126, 129, 130, 138 20
I rzut mob. pow., dzień 3 2, 5, 11, 21, 22, 24, 102, 103, 108, 109, 117, 122, 124, 127, 136, 140 16
I rzut mob. pow., dzień 4 56, 104, 105, 106, 110, 111, 112, 115, 118, 125, 128, 137, 141, 142 15
I rzut mob. pow., dzień 5 50, 52, 55, 116, 120 5

Każdy z plutonów przydzielony do dywizji piechoty wydzielał ze swego składu trzy posterunki żandarmerii. Posterunki w składzie 5 żandarmów delegowane były do pułków piechoty i przy tych oddziałach pełniły służbę żandarmską. Pozostała część plutonu pełniła służbę ochronną w kwaterze głównej dywizji piechoty.

Organizacja plutonu pieszego żandarmerii przewidywała 51 żandarmów, w tym:

  • 1 oficera – dowódcę plutonu,
  • 31 podoficerów,
  • 19 szeregowych.

Pluton posiadał 10 koni wierzchowych i dwa taborowe. Na jego wyposażeniu znajdował się jeden wóz taborowy i motocykl oraz dwa kotły do gotowania. Dowódca plutonu uzbrojony był w pistolet, a pozostali żołnierze w karabiny i karabinki (żandarmi konni). Ponadto pododdział posiadał 60 granatów ręcznych[1]

Plutony piesze żandarmerii w 1939 roku[edytuj | edytuj kod]

Plutony piesze żandarmerii sformowane w 1939 roku według planu mobilizacyjnego "W"
Nr plutonu Dowódca Jednostka mobilizująca Tryb mob. Przydział takt. lub operac.
1 ppor. rez. żand. Adam Jan Felczyński Pluton Żandarmerii „Wilno” Żółta 1 DP Leg.
2 ? Pluton Żandarmerii „Kielce” I rzut 2 DP Leg.
3 ? Pluton Żandarmerii „Zamość” I rzut 3 DP Leg.
4 ppor. rez. żand. Herbert Wojciech Wruck[2] 8 Dywizjon Żandarmerii Niebieska 4 DP
5 ppor. rez. żand. Kazimierz Oster 6 Dywizjon Żandarmerii I rzut 5 DP
6 ppor. rez. żand. Leon Czarkowski 5 Dywizjon Żandarmerii Żółta 6 DP
7 por. żand. Karski Pluton Żandarmerii „Częstochowa” Niebieska 7 DP
8 ppor. żand. Leon Schreiter Pluton Żandarmerii „Modlin” Niebieska 8 DP
9 kpt. żand. Zygmunt Pracki Pluton Żandarmerii „Siedlce” Czerwona 9 DP
10 ppor. żand. Hieronim Wielądek 4 Dywizjon Żandarmerii Żółta 10 DP
11 kpt. żand. Franciszek Kugler Pluton Żandarmerii „Stanisławów” I rzut 11 DP
12 por. żand. Eugeniusz Zboromirski Pluton Żandarmerii „Tarnopol” Czerwona 12 DP
13 ppor. rez. żand. Tworek Pluton Żandarmerii „Równe” Żółta 13 DP
14 ppor. rez. żand. Antoni Bryniarski 7 Dywizjon Żandarmerii Żółta 14 DP
15 kpt. żand. Karol Gabriel Waguła Pluton Żandarmerii „Bydgoszcz” Żółta 15 DP
16 ppor. żand. Marceli Cichowski Pluton Żandarmerii „Grudziądz” Niebieska 16 DP
17 kpt. żand. Stanisław Fliszewski Pluton Żandarmerii „Gnizno” Żółta 17 DP
18 ? Pluton Żandarmerii „Łomża” Niebieska 18 DP
19 por. żand. rez. Mieczysław Masłowski Pluton Żandarmerii „Lida” Czerwona 19 DP
20 ppor. rez. żand. Zygmunt Sutkowski Pluton Żandarmerii „Baranowicze” Żółta 20 DP
21 kpt. żand. Zenon Kazimierz Wysocki pluton żandarmerii Bielsko I rzut 21 DPG
22 ppor. rez. żand. Stefan Bednarek 10 Dywizjon Żandarmerii I rzut 22 DPG
23 por. żand. Karol Kaszycki Pluton Żandarmerii „Katowice” Niebieska 23 DP
24 ppor. rez. żand. Tadeusz Dziurzyński Pluton Żandarmerii „Jarosław” I rzut 24 DP
25 ppor. rez. żand. Zbigniew Kempiński Pluton Żandarmerii „Kalisz” Niebieska 25 DP
26 ppor. żand. Stanisław Kupczyński Pluton Żandarmerii „Skierniewice” Czarna 26 DP
27 por. żand. Kawałkowski Pluton Żandarmerii „Kowel” Czerwona 27 DP
28 ppor. rez. żand. Stanisław Gorzechowski Pluton Żandarmerii „Dęblin” Czarna 28 DP
29 ppor. żand. Leonard Zub-Zdanowicz 3 Dywizjon Żandarmerii Żółta 29 DP
30 kpt. żand. Stanisław Miechurski 9 Dywizjon Żandarmerii Czerwona 30 DP
31 kpt. żand. Stanisław Dziurzyński Pluton Żandarmerii „Wilno” Żółta OWar. „Wilno” / 35 DP (rez.)
32 ? Pluton Żandarmerii „Katowice” Niebieska Obszar Warowny „Śląsk”
44 kpt. żand. Antoni Wiśniewski Pluton Żandarmerii KOP „Grodno” Żółta 33 DP (rez.)
50 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut 39 DP (rez.)
52 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut 41 DP (rez.)
55 por. żand. Antoni Bielawski 4 Dywizjon Żandarmerii I rzut 44 DP (rez.)
56 ppor. żand. Zygmunt Sławikowski 5 Dywizjon Żandarmerii I rzut 45 DP (rez.)
66 5 Dywizjon Żandarmerii Żółta 55 DP (rez.)
101 ? 1 Dywizjon Żandarmerii Żółta KG Armia „Prusy”
102 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
103 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
104 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
105 ppor. żand. Malinowski 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ? / 39 DP (rez.)
106 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
107 ? 1 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
108 ppor. żand. Jan Klajn 2 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
109 ppor. żand. Szczęsny Brańczyk 2 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
110 ppor. żand. Władysław Kujawiak 2 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
111 kpt. żand. Henryk Nipowski 2 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
112 ? Pluton Żandarmerii „Kowel” I rzut ?
113 kpt. żand. Alojzy Sałaciński Pluton Żandarmerii „Równe” Żółta ?
114 ? 3 Dywizjon Żandarmerii Żółta KG SGO „Narew”
115 por. żand. Mieczysław Karol Roj 3 Dywizjon Żandarmerii I rzut GO „Grodno”
116 ppor. rez. żand. Zapander 3 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
117 ? Pluton Żandarmerii „Lida” I rzut ?
118 ? Pluton Żandarmerii „Białystok” I rzut ?
119 por. żand. Wenanty Skonecki 4 Dywizjon Żandarmerii Żółta KG Armia „Łódź”
120 por. żand. Marian Siwiec 4 Dywizjon Żandarmerii I rzucie ?
121 ppor. żand. Adam Kaczmarek Pluton Żandarmerii „Skierniewice” Czarna Korpus Interwencyjny
122 ? Pluton Żandarmerii „Częstochowa” I rzut ?
123 ? 5 Dywizjon Żandarmerii Żółta KG Armia „Kraków”
124 ppor. rez. żand. Baran 5 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
125 ? 5 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
126 por. rez. żand. N. Czarnecki 6 Dywizjon Żandarmerii Żółta KG GO „Bielsko”
127 por. żand. Józef Wrześniowski 6 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
128 ppor. żand. Jan Zawiejski 6 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
129 ? 7 Dywizjon Żandarmerii Żółta ?
130 p.o. st. wachm. Kmieć Pluton Żandarmerii „Gniezno” Żółta ?
131 ? 8 Dywizjon Żandarmerii Niebieska ?
132 por. żand. Władysław Wierzbicki 8 Dywizjon Żandarmerii Niebieska KG Armia „Poznań”
133 ? 8 Dywizjon Żandarmerii Niebieska ?
134 kpt. żand. Rudolf Petz Pluton Żandarmerii „Grudziądz” Niebieska KG Armia „Pomorze”
135 ? Pluton Żandarmerii „Grudziądz” Niebieska ?
136 ppor. żand. Wójcik 9 Dywizjon Żandarmerii I rzut ?
137 por. żand. Michał Wolnik 9 Dywizjon Żandarmerii I rzut KG Armia „Modlin”
138 ? Pluton Żandarmerii „Baranowicze” Żółta KG GO „Piotrków”
139 ppor. żand. Leopold Serbałowicz Pluton Żandarmerii „Pińsk” Czerwona Etapy Armia „Modlin”
140 ? Pluton Żandarmerii „Pińsk” I rzut ?
141 por. żand. Stanisław Jazienicki 10 Dywizjon Żandarmerii I rzut KG Armia „Karpaty”
142 ppor. rez. rez. Longin Kaczor 10 Dywizjon Żandarmerii I rzut KG GO „Jasło”
Plutony piesze żandarmerii improwizowane w kampanii wrześniowej 1939 roku
Nr lub nazwa plutonu Dowódca Jednostka formująca Przydział takt. lub operac.
Pluton Żandarmerii Dowództwa Obrony Warszawy kpt. w st. spocz. żand. Stanisław Piwnicki Szef Żandarmerii OK I Dowództwo Obrony Warszawy
Pluton Zapasowy Żandarmerii kpt. w st. spocz. żand. Stanisław Piwnicki
por. rez. żand. Marian Antoni Usakiewicz[3]
Szef Żandarmerii OK I Dowództwo Obrony Warszawy
91 ppor. Maksymilian Muszyński 9 Dywizjon Żandarmerii 60 DP
92 kpt. żand. Grzegorz Czeski 9 Dywizjon Żandarmerii 50 DP
93 kpt. żand. Włodzimierz Jan Nawrocki 9 Dywizjon Żandarmerii szef int. SGO „Polesie”
94 kpt. żand. Stanisław Miechurski 9 Dywizjon Żandarmerii KG SGO „Polesie”
95 por. żand. Marcin Gutka 9 Dywizjon Żandarmerii dowódca żand. SGO „Polesie”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uzbrojenie i wyposażenie podano w oparciu o relację ppor. rez. Zygmunta Sutkowskiego, dowódcy plutonu pieszego żandarmerii nr 20. Wymieniony pluton zamiast etatowego motocykla otrzymał samochód osobowy.
  2. Herbert Wojciech Wruck urodził się 4 stycznia 1905 roku. Awansował na podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 3549. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bydgoszcz Miasto i posiadał przydział mobilizacyjny do 61 Pułku Piechoty w Bydgoszczy. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 111, 521.
  3. Marian Antoni Usakiewicz urodził się 1 października 1897 roku. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 roku w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i posiadał przydział mobilizacyjny do 1 Dywizjonu Żandarmerii w Warszawie. 9 września 1939 roku zastąpił kapitana Stanisława Piwnickiego na stanowisku dowódcy Plutonu Zapasowego Żandarmerii Okręgu Korpusu Nr I. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 191, 721.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
  • Władysław Wierzbicki, Przyczynki do historii Żandarmerii odrodzonego Wojska Polskiego, Koło Oddziałowe Stowarzyszenia Polskich Kombatantów nr 106 „Żandarm”, Londyn 1990.
  • Jan Suliński, Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918-1945, Warszawa: Kompas II, 2003, ISBN 83-912638-5-1, OCLC 189611436.
  • Jan Suliński, Żandarmeria Wojskowa w latach 1918-1947. Szkic organizacyjno-historyczny, Drukarnia Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Warszawa 1994.
  • Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, Toruń: Dom Wydawniczy DUET, 2004, ISBN 83-89706-20-2, OCLC 309915820.
  • Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2.