Omnibusy we Wrocławiu

Omnibusy we Wrocławiu
omnibus
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Wrocław

Operator

Conrad Kissing, Wrocławskie Towarzystwo Omnibusowe, ESB

Liczba linii

8

Lata funkcjonowania

1840–1914

Omnibusy we Wrocławiu – stosowany niegdyś we Wrocławiu system komunikacji miejskiej oparty na omnibusach miejskich. Do przewozu pasażerów stosowano pojazdy czterokołowe. Każdy z nich mógł zabrać do 10 do 15 pasażerów. Omnibusy rozwijały prędkość od 7 do 8 km/h. Pierwszą linią omnibusową w mieście uruchomioną w 1840 roku była linia z Rynku do podwrocławskich wówczas Popowic[1][2]. Linię uruchomiła firma Conrad Kissing[1]. Później eksploatacją tych pojazdów zajmowało się Wrocławskie Towarzystwo Omnibusowe (Breslauer Omnibusgesellschaft)[1][2][3]. Zostało ono przejęte przez konkurencyjną firmę ESB (Elektrische Strassenbahn Breslau)[1][3], która od uzyskania koncesji w 1892 roku od władz miasta, realizowała głównie komunikację miejską w systemie tramwajów elektrycznych[3][4]. Do wybuchu I wojny światowej funkcjonowało 8 linii omnibusowych. W 1914 roku zlikwidowano ten rodzaj komunikacji, z powodu zbyt małej prędkości przejazdu[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Encyklopedia Wrocławia, Omnibusy miejskie, s. 623
  2. a b Historia MPK we Wrocławiu. www.mpk.wroc.pl − Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. [dostęp 2012-04-05]. (pol.).
  3. a b c d Wrocławscy przewoźnicy, Historia. komunikacja.we.wroclawiu.net − Komunikacja miejska we Wrocławiu, Niezależny informator. [dostęp 2012-04-05]. (pol.).
  4. Encyklopedia Wrocławia, Tramwaje elektryczne, s. 917

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]