Olej norkowy
Olej norkowy – olej wytwarzany z tłuszczu norek amerykańskich.
Tłuszcz, z którego robi się olej, pochodzi z warstwy tłuszczu znajdującego się pod skórą norek i jest pozyskiwany ze skórek przeznaczonych na futra.
Olej norkowy jest źródłem kwasu oleopalmitynowego, który posiada właściwości podobne do ludzkiego łoju. Z tego powodu olej norkowy jest używany w produktach medycznych i kosmetycznych. Olej z norek jest również używany do konserwacji różnych rodzajów skór wyprawianych.
Do ważnych cech zalicza się m.in.: odporność na promieniowanie ultrafioletowe UVA i UVB[1], nie powoduje alergii oraz jest odporny na jełczenie[2]. Na bazie oleju z norek produkowane są też mydła kosmetyczne i perfumy[3].
Roślinnymi zamiennikami oleju norkowego jako źródła kwasu oleopalmitynowego są m.in. olej z orzechów makadamia oraz olej z rokitnika. Oba mają większą zawartość procentową kwasu oleopalmitynowego (odpowiednio 22 i 40%) niż olej norkowy (17%).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Int J Toxicoll: Final amended report on the safety assessment of Mink Oil.. 2005. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cosmetic Ingredient Review: Safety Assessment of PEGylated Alkyl Glycerides as Used in Cosmetics. 2014. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).
- ↑ Irina V Astashova: Przydatne właściwości oleju z norek.. [dostęp 2017-03-12].
- ↑ Magdalena Wrzecionowska, Paweł Bielański. Organizacja obrotu skórami zwierząt futerkowych. „Wiadomości Zootechniczne”, 2013. Instytut Zootechniki PIB. ISSN 1731-8068.