Okręty desantowe typu Canberra
 HMAS Canberra i HMAS Adelaide w porcie | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | Navantia / BAE Systems Australia |
| Wejście do służby | 2014 |
| Zbudowane okręty | 2 |
| Okręty w służbie | 2 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | pełna 27 851 t |
| Długość | całkowita: 230,73 m |
| Szerokość | 32 m |
| Zanurzenie | 7,18 m |
| Napęd | siłownia w układzie CODLAG: turbina gazowa GE LM 2500 19 160 kW, 2 silniki wysokoprężne Navantia-MAN 7 448 kW każdy, 2 pędniki azymutalne Navantia-Siemens 11 MW i 2 śruby każdy |
| Prędkość | 20,5 węzła (38 km/h) |
| Załoga | 358 + 1046 żołnierzy desantu |
| Uzbrojenie | 4 działka Typhoon kal. 25 mm |
| Wyposażenie lotnicze | SH-60 Seahawk, S-70 Black Hawk, MRH90, Tiger ARH, CH-47 Chinook |
Okręty desantowe typu Canberra (ang. Canberra class landing helicopter dock) – australijskie uniwersalne okręty wojenne, obecnie służące jako okręty desantowe-doki-śmigłowcowce klasy LHD (Landing Helicopter Dock), przeznaczone do zastąpienia dwóch wycofanych już desantowców typu Kanimbla (zmodyfikowane Newport) o wyporności 8500 t, oraz HMAS „Tobruk” (zmodyfikowany Round Table) o wyporności 5800 t. Docelowo mają służyć również jako lotniskowce floty z myśliwcami F-35 na pokładzie[1][2][3]. Zbudowano dwa okręty na bazie hiszpańskiego projektu „Juan Carlos I”. Rozważany był też francuski typ Mistral. Kontrakt na dwa okręty jest wart około 3,1 mld AUD. Kadłub pierwszego okrętu, HMAS „Canberra” (L01) zwodowano w hiszpańskim Ferrol w 2011 roku[4], prace przy bliźniaczym HMAS „Adelaide” (L02) rozpoczęto w 2010, a zwodowano go w 2012, oba kadłuby wykończano w australijskiej stocznie w Williamstown[5]. Kadłuby przetransportowano w 2012 roku do Australii, na pokładach statków MV Blue Marlin i MV Mighty Servant 3[6]. Australia zakupiła też w Hiszpanii 12 barek desantowych typu LCM-1E, które będą bazować na pokładach desantowców.
-
HMAS Canberra -
HMAS Adelaide -
Zaparkowane śmigłowce na pokładzie HMAS Canberra -
Zaparkowany śmigłowiec oraz lądujący samolot Bell-Boeing V-22 Osprey na pokładzie HMAS Canberra -
Tył okrętu HMAS Canberra
,_lands_aboard_HMAS_Canberra_(L02)_during_flying_operations.jpg)
Okręty[edytuj | edytuj kod]
| Znak taktyczny | Nazwa | Położenie stępki | Wodowanie | Wejście do służby |
|---|---|---|---|---|
| L02 | HMAS Canberra | 23 września 2009 | 17 lutego 2011 | 28 listopada 2014 |
| L01 | HMAS Adelaide | 18 lutego 2011 | 4 lipca 2012 | 4 grudnia 2015 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Julian Kerr, Australia could buy F-35B, [w:] IHS Jane's Defence Weekly [online] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-02].
- ↑ Nick Butterly, Jump jets on Defence radar, [w:] The West Australian [online], Yahoo News, 16 maja 2014 (ang.).
- ↑ Julian Kerr, Amphibious ambitions: expanding Australia's naval expectations, „Jane's Navy International”, Jane's Information Group.
- ↑ Wodowanie Canberry [online], altair.com.pl, 21 lutego 2011 [dostęp 2012-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-20] (pol.).
- ↑ Wodowanie Adelajdy [online], altair.com.pl, 5 lipca 2012 [dostęp 2012-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).
- ↑ Lipiecki 2022 ↓, s. 59.
- ↑ Lipiecki 2022 ↓, s. 67.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Chała, Dariusz Czajkowski. Okręty desantowe typów Juan Carlos I i Canberra. „Morze, Statki i Okręty”. 5/2011. XVI (112), s. 10-15, maj 2011. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.
- Sławomir Lipiecki. Canberra – desant morski po australijsku. „Nowa Technika Wojskowa”. 7/2022, lipiec 2022. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1230-1655.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Canberra Class. navy.gov.au. [dostęp 2012-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-17)]. (ang.).