Obozy dla internowanych 1981–1982
Obozy dla internowanych w latach 1981–1982 – miejsca przetrzymywania osób uznanych za niebezpieczne przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego, w czasie obowiązywania stanu wojennego w PRL, na mocy dekretu Rady Państwa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Władze komunistyczne rozpoczęły przeprowadzanie akcji Jodła (internowania) już 12 grudnia 1981 po godzinie 23.00. Zatrzymano przywódców i doradców NSZZ „Solidarność”, działaczy NZS-u, NSZZ Solidarność Rolników Indywidualnych, KIK-u, KPN-u, ROPCiO i KSS KOR. Internowano też byłego I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka. Pierwszej nocy internowano ponad 3 tysiące osób. Łącznie wydano 10 132 decyzji o internowaniu w stosunku do 9736 osób. W miejscach odosobnienia przebywało równocześnie – według danych Ministerstwa Sprawiedliwości – 5128 internowanych, w tym 313 kobiet (dane z 21 grudnia 1981).
Stworzono sieć obozów dla internowanych, których przeważnie umieszczano w zakładach karnych. Wyjątek stanowiły kobiety i prominentni działacze Solidarności, których umieszczano w ośrodkach rządowych.
13 grudnia 2021, w 40. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, Instytut Pamięci Narodowej udostępnił Bazę Internowanych zawierającą informacje o osobach internowanych oraz o miejscach odosobnienia[1].
Obozy dla internowanych 1981–1982[edytuj | edytuj kod]
- Arłamów
- Białołęka Dworska
- Bytom
- Cieszyn
- Darłówko
- Gębarzewo
- Głogów
- Gołdap
- Grodków
- Hrubieszów
- Iława
- Jastrzębie-Zdrój (Szeroka)
- Jaworze
- Kamienna Góra
- Katowice
- Kielce-Piaski
- Krasnystaw
- Łęczyca
- Kwidzyn
- Łowicz
- Lublin
- Lubliniec
- Nowy Łupków
- Nowy Wiśnicz
- Mielęcin
- Nysa
- Ostrów Wielkopolski
- Piotrków Trybunalski
- Potulice
- Racibórz
- Sieradz
- Strzebielinek
- Strzelce Opolskie
- Suwałki
- Uherce Mineralne
- Wierzchowo
- Włodawa
- Wronki
- Zabrze
- Załęże
Wojskowe Obozy Specjalne[edytuj | edytuj kod]
Wojskowe Obozy Specjalne powołane w 1982 roku stanowiły ukrytą formę internowania pod pozorem powołania na dodatkowe przeszkolenie do wojska. Pełna dokumentacja dotycząca tych obozów nadal objęta jest klauzulą 30 i 50-letniej tajności.
- Czerwony Bór[2]
- Chełmno[3]
- Rawicz[4]
- Trzebiatów[5]
- Unieście[6]
- Budowo[7]
- Czarne[8]
- Wędrzyn[9]
- Węgorzewo
W 2012 rozpoczął się proces Floriana Siwickiego i dwóch innych generałów LWP w sprawie akcji „Jesień 82”, polegającej na powoływaniu opozycjonistów wytypowanych przez Służbę Bezpieczeństwa na fikcyjne ćwiczenia wojskowe[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej tworzy bazę internowanych. Rzeczpospolita. [dostęp 2021-12-22]. (pol.).
- ↑ Czerwony Bór na www.darpoint.pl.
- ↑ Chełmno.
- ↑ Rawicz na www.darpoint.pl.
- ↑ Trzebiatów na www.darpoint.pl.
- ↑ Unieście na www.darpoint.pl. darpoint.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-15)]..
- ↑ Budowo na www.darpoint.pl.
- ↑ Czarne na www.darpoint.pl.
- ↑ Wędrzyn na www.darpoint.pl. darpoint.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-15)]..
- ↑ Służba w armii jak internowanie. Rzeczpospolita, 2012.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Baza Internowanych – baza IPN zawierająca dane o osobach internowanych oraz o ośrodkach odosobnienia
- Obozy dla internowanych 1981–1982 (strona archiwalna). internowani.xg.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-04)].