Objętość dystrybucji

Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Objętość dystrybucji – parametr farmakokinetyczny charakteryzujący dystrybucję leku w organizmie. Definiuje się ją jako hipotetyczną objętość płynów ustrojowych, w której lek, po równomiernym rozmieszczeniu, osiągałby takie samo stężenie jak we krwi.

Matematycznie, objętość dystrybucji (V_d) stanowi współczynnik proporcjonalności pomiędzy wchłoniętą ilością leku w organizmie (A) a jego stężeniem obserwowanym w tym samym czasie we krwi (C) według równania:

${\displaystyle V_{d}={\frac {A}{C}}}$

Wyraża się ją w jednostkach objętości, a ponieważ dla wielu leków przekracza ona wartości odpowiadające objętości płynów ustrojowych, określana jest także jako tzw. pozorna objętość dystrybucji.

Liczbowa wartość tego parametru daje wyobrażenie o rozmieszczeniu leku w organizmie, tzn.:

• V_d < 7 l (ok. 10% masy ciała): lek ulega dystrybucji jedynie w łożysku naczyniowym;
• V_d = 7÷20 l (ok. 30% masy ciała): lek przenika do przestrzeni pozanaczyniowej i ulega rozmieszczeniu w płynach pozakomórkowych;
• V_d = 20÷40 l (ok. 60% masy ciała): lek ulega rozmieszczeniu w całkowitej wodzie organizmu;
• V_d > 40 l (nawet powyżej 100% masy ciała): lek w znacznym stopniu wiąże się ze strukturami wewnątrzkomórkowymi i kumuluje się w organizmie.