Obcy – decydujące starcie

Obcy – decydujące starcie

Aliens

Gatunek	film akcji, science fiction
Data premiery	14 lipca 1986 1 sierpnia 1987 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	137 min 154 min (wersja reżyserska)
Reżyseria	James Cameron
Scenariusz	James Cameron
Główne role	Sigourney Weaver Carrie Henn Michael Biehn Paul Reiser Lance Henriksen William Hope Bill Paxton Jenette Goldstein
Muzyka	James Horner
Zdjęcia	Adrian Biddle
Scenografia	Peter Lamont
Kostiumy	Emma Porteous
Montaż	Ray Lovejoy
Produkcja	Gale Anne Hurd, Gordon Carroll, David Giler, Walter Hill,
Wytwórnia	20th Century Fox Brandywine Productions SLM Production Group
Dystrybucja	PL: Polfilm[1]
Budżet	17-18 mln USD
Przychody brutto	131 mln USD
Poprzednik	Obcy – ósmy pasażer Nostromo
Kontynuacja	Obcy 3
Nagrody
2 Oscary (z 7 nominacji)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Obcy – decydujące starcie (tytuł oryg. Aliens) – film fantastycznonaukowy z 1986 roku, druga część serii filmów o Obcym, wyreżyserowana przez Jamesa Camerona. Laureat dwóch Oscarów za efekty specjalne i montaż dźwięku. Film otrzymał nagrodę Hugo w kategorii najlepsza prezentacja dramatyczna w 1987 roku^[2]. W Polsce znany również pod tytułem Obcy 2^[3].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Po pięćdziesięciu siedmiu latach dryfowania w przestrzeni kosmicznej, kapsuła ratunkowa Ellen Ripley zostaje odnaleziona i dostarczona do stacji orbitalnej Gateway, należącej do Korporacji Weyland-Yutani. Podczas przesłuchania w sprawie zniszczenia statku i ładunku, nikt nie wierzy w opowieść o tym, co kobieta przeżyła na holowniku Nostromo i zostają jej odebrane uprawnienia oficera. Okazuje się, że księżyc, na którym znaleziono obcą formę życia, jest w tej chwili zamieszkany przez kilkadziesiąt rodzin kolonizatorów, którzy swoją osadę nazywają Hadley Hope. Jednak gdy z księżycem urywa się komunikacja, słowa Ripley nabierają głębszego sensu, a na księżyc LV-426 wraz z Ripley i przedstawicielem Korporacji – Carterem Burke’em wyrusza z misją ratunkową dobrze uzbrojony oddział Kolonialnej Piechoty Morskiej, dowodzony przez porucznika Gormana.

W opustoszałej bazie kolonistów, grupa komandosów odnajduje dziewczynkę o imieniu Newt, która szybko zaprzyjaźnia się z Ripley. W laboratorium znajdują również dwa facehuggery, utrzymywane przy życiu, umieszczone w pojemnikach zastojowych. Po poszukiwaniach pozostałych żyjących kolonizatorów Marines odkrywają, że wszystkie rodziny znajdują się w jednym kompleksie. Porucznik Gorman wysyła tam wszystkich Marines dowodzonych przez sierżanta Apone. W podziemiach kompleksu okazuje się, że żołnierze nie mogą używać amunicji do karabinów pulsacyjnych i elpeemów (logiczny pistolet maszynowy), gdyż grozi to uszkodzeniem chłodzenia reaktora i w rezultacie wybuchem termojądrowym. Na miejscu znajdują ciała wszystkich kolonistów zawinięte w kokony Obcych, którzy po chwili wydostają się z zakamarków i wybijają prawie cały oddział. Ci, którym udaje się przeżyć, wraz z Ripley powracają do wozu pancernego. Najwyższy stopniem ocalały żołnierz – kapral Hicks, za namową Ripley decyduje się na zniszczenie całego kompleksu przez zbombardowanie go z orbity pociskiem nuklearnym. Prom zrzutowy mający zabrać ich z księżyca na Sulaco rozbija się (Spunkmayer i Ferro pilotujący prom giną z rąk Obcego), przez co grupa musi powrócić do kompleksu.

Ripley i żołnierze barykadują się w jednej z jego części i obmyślają skuteczny plan ujścia z życiem. Do ochrony wykorzystują m.in. cztery automatyczne roboty obronne (występują jedynie w wersji reżyserskiej filmu). Gdy Burke słyszy, że Ripley chce zniszczyć cały kompleks i wszystkich Obcych, nie pozostawiając nawet próbek, które ten zamierza wziąć ze sobą, uwalnia z pojemników zastojowych do pokoju gdzie śpią Newt i Ripley, dwa twarzołapy, aby kobiety nie opowiedziały o chęci nielegalnego zabrania próbek Obcego pozostałym członkom oddziału. W ostatniej chwili Marines ratują Ripley i Newt przed twarzołapami i dowiadują się o spisku Burke’a. Tymczasem android Bishop przekazuje wszystkim, że strzelanina uszkodziła system chłodzący w jednym z reaktorów atmosferycznych, pod którym żołnierze znaleźli kolonistów, co spowoduje wybuch termonuklearny i zniszczenie całego kompleksu. Bishop sprowadza zdalnie rezerwowy wahadłowiec z USS Sulaco na teren kompleksu.

Obcy przedostają się jednak do zablokowanych przez marines przejść i zabijają kilku z nich, w tym Hudsona. Burke wykorzystuje zamieszanie i próbuje ratować się na własną rękę uciekając do innego pomieszczenia. Po zablokowaniu drzwi zostaje zaatakowany przez Obcego. Vasquez z powodu braku amunicji zmuszona jest porzucić swój karabin i odeprzeć atak trzech Obcych pistoletem. W bliskim kontakcie z krwią jednego ze stworzeń odnosi poważne rany. Gorman honorowo wraca by ją ratować. Zostają okrążeni i decydują wysadzić się w powietrze granatem wstrząsowym. Newt wyprowadza ocalałych (Hicksa i Ripley) z jednego kompleksu do drugiego, lecz sama wpada do pomieszczenia chłodzącego w wyniku wstrząsu po detonacji. Hicks wraz z Ripley próbują uwolnić dziewczynkę, lecz zostaje ona porwana przez Obcego do głównego gniazda. Nie wierząc w śmierć Newt, zrozpaczona Ripley zostawia rannego Hicksa pod opieką Bishopa i podąża sygnałem jej nadajnika. Odnajduje Newt oraz Burke’a, który ma już w sobie zarodek Obcego. Ripley zostawia mu granat. W drodze powrotnej do wahadłowca Ripley i Newt trafiają na ogromne skupisko jaj i wysiadującą je Królową Obcych. Bohaterka niszczy wszystkie jaja i zabija dwóch Obcych-strażników broniących królowej. Następnie razem z Newt wydostają się windą na powierzchnię i odlatują wahadłowcem na statek-matkę (USS Sulaco). W tym samym momencie ogromny wybuch nuklearny niszczy wszystkich Obcych i budynki będące na LV-426.

Na statku-matce, jedyni ocaleni – Ripley, Newt, Hicks i Bishop – przygotowują się do powrotu na Ziemię. Podczas gdy Hicks jest nieprzytomny i oczekuje na umieszczenie go w komorze kriogenicznej, z wahadłowca niespodziewanie wychodzi Królowa, która pozostawała w ukryciu od startu z Acherona (LV-426), i rozrywa na pół Bishopa. Przerażona Newt chowa się pod podłogę hangaru, Ripley zaś wsiada do ładowarki (futurystyczna wersja wózka widłowego) i walczy z królową, którą w końcu wyrzuca w przestrzeń kosmiczną. Po zwycięskiej walce, Ripley wraz z Newt, Hicksem i pozostałością Bishopa poddają się hibernacji i lecą, jak sądzą, prosto na Ziemię.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Sigourney Weaver – Ellen Ripley
• Carrie Henn – Rebecca „Newt” Jorden
• Michael Biehn – kpr. Dwayne Hicks
• Paul Reiser – Carter J. Burke
• Lance Henriksen – L. Bishop
• William Hope – por. S. Gorman
• Bill Paxton – szer. W. Hudson
• Jenette Goldstein – szer. J. Vasquez
• Al Matthews – sierż. A. Apone
• Colette Hiler – kpr. C. Ferro
• Mark Rolston – szer. M. Drake
• Ricco Ross – szer R. Frost
• Tip Tipping – szer. Crowe
• Daniel Kash – szer. D. Spunkmayer
• Trevor Steedman – szer. T. Wierzbowski
• Carl Toop, Chris Webb, Eddie Powell, Tom Woodruff Jr. – ksenomorfy

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Box office[edytuj | edytuj kod]

Budżet filmu jest szacowany na ok. 17-18 milionów dolarów. Według Box Office Mojo w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie film zarobił ponad 86 mln USD. W innych krajach przychody wyniosły blisko 46, a łączny przychód 131 milionów dolarów^[4].

Krytyka w mediach[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z bardzo dobrą reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 97% z 76 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wyniosła 9/10^[5]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 22 recenzji wyniosła 84 punkty na 100^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Plakat filmu
• Obcy – decydujące starcie w bazie IMDb (ang.)
• Obcy - decydujące starcie w bazie Internet Movie Firearms Database (IMFDb) ang.)
• Opis realizacji i efektów w filmie. film.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-17)].
• Opis wersji reżyserskiej
• Obcy - decydujące starcie w bazie Filmweb