Nyamko Sabuni
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1969 |
|---|---|
| Minister ds. równouprawnienia płci Szwecji | |
| Okres | od 2006 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Nyamko Ana Sabuni (ur. 31 marca 1969 w Bużumburze) – szwedzka polityk burundyjskiego pochodzenia, posłanka, od 2006 do 2013 minister ds. równouprawnienia płci, do 2010 również minister ds. integracji, od 2019 do 2022 przewodnicząca Liberałów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Burundi w rodzinie zairskiego imigranta, więzionego w rodzinnym kraju z powodów politycznych[1]. Rodzina uzyskała azyl w Szwecji w 1981 i osiedliła się w Sztokholmie. Nyamko Sabuni kształciła się m.in. na Uniwersytecie w Uppsali w zakresie prawa oraz w Mälardalens högskola w zakresie polityki migracyjnej.
W połowie lat 90. zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Ludowej Partii Liberałów. Była członkinią władz krajowych organizacji młodzieżowej tego ugrupowania. W wyborach do szwedzkiego parlamentu w 2002 z ramienia liberałów zdobyła mandat poselski i do 2006 zasiadała w Riksdagu. Publicznie występowała za wprowadzeniem obowiązkowych badań ginekologicznych celem przeciwdziałaniu obrzezaniom kobiet[2]. Postulowała także zakaz noszenia hidżabu przez dziewczęta poniżej piętnastego roku życia, jak też wyodrębnienie tzw. zbrodni honorowych (pozbawiania przez muzułmanów życia kobiet i dziewcząt przez członków własnych rodzin „w obronie czci rodu”) jako osobne przestępstwo[3].
Po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach w 2006 została powołana w skład gabinetu Fredrika Reinfeldta, w którym objęła urząd ministra ds. równouprawnienia płci i integracji (mniejszości narodowych). Stała się tym samym pierwszym pochodzącym z Afryki ministrem w szwedzkim rządzie[3].
Jej nominacja spotkała się jednocześnie z protestami szwedzkich środowisk muzułmańskich, zarzucających jej populizm i islamofobię. Szwedzkie stowarzyszenie muzułmanów, największa tego typu organizacja w kraju, zorganizowało akcję zbierania podpisów pod petycją przeciwko jej powołaniu[4].
1 stycznia 2007 stanęła na czele nowo powołanego resortu – Ministerstwa Integracji i Równouprawnienia Płci. Po wyborach w 2010, w których uzyskała reelekcję do Riksdagu, pozostała w rządzie jako minister ds. równouprawnienia płci w ramach Ministerstwa Edukacji i Badań Naukowych. Z rządu odeszła 21 stycznia 2013.
W czerwcu 2019 została nową przewodniczącą swojej partii (od 2015 działającej pod nazwą Liberałowie); zastąpiła na tej funkcji Jana Björklunda[5]. Zrezygnował z tego stanowiska w kwietniu 2022[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sarah Lyall: Sweden's Lightning Rod in a Storm Over Assimilation. nytimes.com, 13 stycznia 2007. [dostęp 2009-11-11]. (ang.).
- ↑ Kontrollera underlivet på alla högstadieflickor. expressen.se, 17 lipca 2006. [dostęp 2009-11-11]. (szw.).
- ↑ a b James Savage: Youth and diversity sets new government apart. thelocal.se, 6 października 2006. [dostęp 2009-11-11]. (ang.).
- ↑ Arrangörer av protestet mot utnämning av Nyamko Sabuni till Integrations och Jämställdhetsminister!!. islamguiden.com. [dostęp 2009-11-11]. (szw.).
- ↑ Swedish Liberals elect the first party leader coming from an ethnic minority. europeaninterest.eu, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Nyamko Sabuni resigns as leader of Sweden’s troubled Liberal Party. thelocal.se, 8 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie Rządu Szwecji. [dostęp 2022-04-07]. (ang.).
- Profil na stronie Riksdagu. [dostęp 2022-04-07]. (szw.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
_(cropped).jpg)