Norberto Araujo

Norberto Araujo
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Norberto Carlos Araujo López

Data i miejsce urodzenia

13 października 1978
Rosario

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

LDU Quito

Numer w klubie

2

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996 Turun Palloseura 1 (0)
1996 Kultsu 10 (0)
1998–1999 Aldosivi 8 (0)
2000–2001 Arsenal de Sarandí 21 (0)
2001 Racing de Córdoba 15 (1)
2002–2003 Sport Boys 50 (4)
2004–2006 Sporting Cristal 115 (3)
2007– LDU Quito 135 (0)
W sumie: 355 (8)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011–  Ekwador 3 (0)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2012. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 stycznia 2012.

Norberto Carlos Araujo López (ur. 13 października 1978 w Rosario) – ekwadorski piłkarz pochodzenia argentyńskiego występujący na pozycji środkowego obrońcy, obecnie zawodnik LDU Quito.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Araujo pochodzi z miasta Rosario i jest wychowankiem tamtejszego amatorskiego zespołu Renato Cesarini, gdzie w sezonie 1995/1996 występował wspólnie z Santiago Solarim. Wiosną 1996 został zawodnikiem fińskiego Turun Palloseura, jednak nie potrafił sobie wywalczyć miejsca w pierwszym składzie – wystąpił tylko w jednym ligowym meczu i po pół roku odszedł do Kultsu FC, z którym po rozgrywkach 1996 spadł do trzeciej ligi fińskiej. W 1998 roku Araujo powrócił do ojczyzny, podpisując umowę z drugoligowym Club Atlético Aldosivi. W późniejszym czasie reprezentował barwy Arsenalu de Sarandí oraz Racingu de Córdoba, także z Primera B Nacional, regularnie wybiegając na ligowe boiska w wyjściowej jedenastce, lecz z żadną z tych drużyn nie zdołał wywalczyć promocji do najwyższej klasy rozgrywkowej.

W 2002 roku przeszedł do peruwiańskiego klubu Sport Boys z miasta Callao, gdzie spędził dwa lata, zostając jednym z najlepszych defensorów tamtejszej Primera División. Zaowocowało to transferem do czołowego zespołu z Peru – stołecznego Sportingu Cristal. Już w premierowym sezonie w nowym klubie – 2004 – wywalczył wicemistrzostwo kraju oraz wziął udział w pierwszym międzynarodowym turnieju w karierze – Copa Libertadores, odpadając w nim w 1/8 finału. Rok później, w rozgrywkach 2005, zdobył ze Sportingiem Cristal tytuł mistrza Peru. Ogółem w tej ekipie spędził trzy kata w roli kluczowego gracza, bez większych sukcesów biorąc udział w trzech edycjach Copa Libertadores.

W lutym 2007 Araujo na zasadzie wolnego transferu zasilił ekwadorską drużynę LDU Quito. W rozgrywkach 2007 osiągnął z nim mistrzostwo kraju, jednak największe osiągnięcie w piłkarskiej karierze odnotował rok później – wówczas jako podstawowy zawodnik LDU sensacyjnie triumfował ze swoją ekipą w Copa Libertadores. W tym samym sezonie 2008 został także wicemistrzem Ekwadoru i zajął drugie miejsce w Klubowych Mistrzostwach Świata, ulegając w finale Manchesterowi United. W 2009 roku wygrał rozgrywki Copa Sudamericana, natomiast dwa razy z rzędu – w latach 2009 i 2010 – zdobywał z LDU kontynentalny superpuchar – Recopa Sudamericana. W 2010 roku po raz kolejny został mistrzem Ekwadoru, a w 2011 roku doszedł do dwumeczu finałowego Copa Sudamericana, przegrywając w nim z Universidadem de Chile. Pełnił także rolę kapitana zespołu LDU.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1996 Turun Palloseura Finlandia  Veikkausliiga 1 0
1996 Kultsu FC Finlandia  Ykkönen 10 0
1998/1999 CA Aldosivi Argentyna  Primera B Nacional 8 0
2000/2001 Arsenal de Sarandí Argentyna  Primera B Nacional 21 0
2001/2002 Racing de Córdoba Argentyna  Primera B Nacional 15 1
2002 Sport Boys Peru  Primera División 15 1
2003 Sport Boys Peru  Primera División 35 3
2004 Sporting Cristal Peru  Primera División 38 2
2005 Sporting Cristal Peru  Primera División 36 1
2006 Sporting Cristal Peru  Primera División 41 0
2007 LDU Quito Ekwador  Serie A 36 0
2008 LDU Quito Ekwador  Serie A 25 0
2009 LDU Quito Ekwador  Serie A 28 0
2010 LDU Quito Ekwador  Serie A 29 0
2011 LDU Quito Ekwador  Serie A 17 0
2012 LDU Quito Ekwador  Serie A

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2010 Araujo otrzymał ekwadorskie obywatelstwo i zadeklarował chęć gry w tamtejszej kadrze narodowej. W 2011 roku został powołany przez selekcjonera Reinaldo Ruedę na rozgrywany w Argentynie turniej Copa América, gdzie 3 lipca w meczu fazy grupowej z Paragwajem, zremisowanym 0:0, zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Ekwadoru. W tych rozgrywkach był podstawowym graczem swojej drużyny, występując we wszystkich trzech meczach od pierwszej do ostatniej minuty, jednak Ekwadorczycy nie zdołali wyjść z grupy.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]