N-Gage
 | Ten artykuł od 2013-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 | |
| Producent | Nokia |
|---|---|
| Data premiery | 7 października 2003 |
| Wymiary | 70×134×20 mm |
| Masa | 137 g |
| Pasma | GSM 900/1800/1900 |
| Wyświetlacz | 176×208, 4096 kolorów |
| Procesor | ARM9 104 MHz (Classic: standardowo 133 MHz po odblokowaniu) |
| Pamięć | 3,4 MB |
| Java MIDP | 1,0 |
N-Gage – urządzenie wyprodukowane przez fińskie przedsiębiorstwo Nokia, mogące pełnić rolę telefonu komórkowego i przenośnej konsoli do gier (tzw. konsolofon[2]). Wyposażone jest ono w procesor ARM9 o częstotliwości taktowania 104 MHz, system Symbian 6.1 oraz wyświetlacz o rozdzielczości 176×208 pikseli mogący wyświetlić 4096 kolorów. N-Gage powstał na bazie telefonu Nokia 7650/3650; w zależności od modelu (Classic/QD) telefon jest odpowiednio trój- i dwuzakresowy.
Porównanie modeli Classic i QD[edytuj | edytuj kod]
| Model | Classic | QD |
|---|---|---|
| Rok premiery | 2003 | 2005 |
| Podświetlenie wyświetlacza | zewnętrzne (ciemniejsze) | wewnętrzne (wydajniejsze) |
| Odtwarzacz Mp3 | wbudowany (stereo, dobra jakość) | tylko w postaci dodatkowego oprogramowania (mono, słaba jakość dźwięku) |
| Radio | tak (zapis do 19 stacji, brak RDS) | brak |
| Procesor | 104 MHz (z możliwością zwiększenia częstotliwości taktowania do 133 MHz) | 104 MHz |
| Rozmiar (wys. x szer. x grub.) | 133,70 × 69,70 x 20,20 mm | 118,00 × 68,00 x 22,00 mm |
| Metoda prowadzenia rozmów | Side Talking | normalnie |
| Bateria | BL-5C 1020 mAh | BL-6C 1150 mAh |
| Metoda wymiany kart z grami | tylko po wyciągnięciu baterii | Hot Swap (podczas pracy urządzenia) |
| Maksymalna liczba podłączonych słuchawek | 1 | 1 |
Cechy urządzenia[edytuj | edytuj kod]
Na rynku pojawiły się dwa modele konsoli: N-Gage Classic oraz N-Gage QD. Pomimo iż wersja QD została wypuszczony na rynek dwa lata później, była okrojona w stosunku do pierwowzoru. Jest węższa od poprzednika o 48 mm oraz niższa o 66 mm, ale nie posiada złącza mini USB, została pozbawiona radia i możliwości słuchania MP3. Obie konsole różnią się również paletą barw wyświetlacza.
Oba modele urządzenia są wyposażone w gniazdo kart MMC, co umożliwia rozszerzenie pamięci do 2 GB. Oprócz tego N-Gage ma również możliwość odtwarzania filmów w formacie 3gp (a także mp4 i avi, po uprzednim wgraniu odpowiedniego oprogramowania oraz kodeków).
Obie wersje posiadają GPRS i Bluetooth. Umożliwia to grę bezprzewodową w gry wieloosobowe.
Specyfikacja[edytuj | edytuj kod]
N-Gage Classic[edytuj | edytuj kod]
- masa: 137 g (z baterią standardową)
- wymiary: 133,7×69,7×20,2 mm, 139 cm³
- podświetlany, kolorowy wyświetlacz graficzny rozdzielczość (176×208 pikseli)
- cyfrowy odtwarzacz muzyczny
- stereofoniczne radio UKF
- poczta elektroniczna (protokoły IMAP4, POP3, SMTP, MIME2)
- transmisja danych HSCSD, transmisja GPRS klasy 6 (2+2, 3+1, klasa B)
- bezprzewodowa technologia Bluetooth
- SyncML
- 3,4 MB pamięci wewnętrznej + zewnętrzne karty pamięci (maks. 2 GB)
- sieci GSM 900/1800/1900, automatyczna zmiana zakresu częstotliwości
N-Gage QD[edytuj | edytuj kod]
- masa: 143 g (z baterią)
- wymiary: 118×68×22 mm, 123 cm³
- gniazdo wymiany kart MMC „na gorąco”
- podświetlany wyświetlacz o wysokim kontraście z paletą 4096 kolorów (rozdzielczość 176×208 pikseli)
- pełne funkcje poczty elektronicznej (IMAP4, POP3, SMTP, MIME2)
- wiadomości multimedialne MMS
- wiadomości błyskawiczne (czat)
- transmisja danych HSCSD, transmisja GPRS klasy 6 (2+2, 3+1, klasa B)
- bezprzewodowa technologia Bluetooth
- SyncML
- 3,4 MB pamięci wewnętrznej + zewnętrzne karty pamięci
- sieci GSM 900/GSM 1800, automatyczna zmiana zakresu częstotliwości
Możliwości[edytuj | edytuj kod]
Dzięki zastosowaniu systemu Symbian możliwe jest używanie komunikatorów internetowych (Gadu-Gadu, Tlen itp). N-Gage pozwala także na odtwarzanie filmów zapisanych w formacie avi programem SmartMovie, korzystanie ze słowników językowych dzięki programowi Xlator, przeprowadzanie zaawansowanych obliczeń w programie BestCalc, sterowanie odtwarzaczem Winamp przez Bluetooth (Bemused), odtwarzanie mp3 (ultraMP3, MP3player, MP3go), czytanie dokumentów tekstowych i elektronicznych książek (handy book). Możliwe jest surfowanie po internecie za pośrednictwem komputera (gnubox i net front lub opera).
Odbiór rynkowy[edytuj | edytuj kod]
N-Gage nie odniósł sukcesu komercyjnego. Sprzedaż wyniosła 3 miliony egzemplarzy[3]. Przyczyną porażki urządzenia było wiele nieprzemyślanych elementów telefonu-konsoli[2], takich jak konieczność trzymania telefonu bokiem w trakcie rozmowy, pionowy i niepasujący do mobilnych gier wyświetlacz, wtyk słuchawkowy 2,5 mm, konieczność wyjmowania baterii dla wymiany kartridża z grą, niewygodne sterowanie, bardzo wysoka cena (około 1600 zł w dniu premiery) oraz niewielka liczba gier. W efekcie N-Gage trafił na 8. miejsce w rankingu najgorszych konsol, stworzonym przez PC World[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jak wyglądały ceny konsol w Polsce na przestrzeni lat 1996-2006? [online]
- ↑ a b Miron Nurski, Podróż w czasie: Nokia N-Gage – konsolofon, który chciał mieć każdy, a i tak okazał się porażką [online], Komórkomania, 24 czerwca 2014 [dostęp 2023-11-18].
- ↑ CD-Action, 12/2013, strona 82
- ↑ Benj Edwards, The 10 Worst Video Game Systems of All Time [online], PCWorld, 14 lipca 2009 [dostęp 2023-05-26] (ang.).