Noir Désir
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Skład | |
| Bertrand Cantat Serge Teyssot-Gay Jean-Paul Roy Denis Barthe | |
| Byli członkowie | |
| Frédéric Vidalenc | |
| Strona internetowa | |
Noir Désir – francuski zespół rockowy.
Zespół założyli w 1981 w Bordeaux Bertrand Cantat i Serge Tessot Gaya, przyjaciele z lat szkolnych. Zespół nazywany był „muzycznym sumieniem Francji”[1], a ich teksty poruszały takie tematy jak: kultura masowa, globalizacja, pacyfizm czy los emigrantów. Noir Désir był grupą grającą rock alternatywny, w którym można odnaleźć wpływy muzyki punk – takie jak zadziorność, bunt, sprzeciw, które zawierały pisane przez Cantata teksty, w których starał się zwracać uwagę na to, o czym inni bali się mówić – wyzysk, głupota, rasizm, krytyka polityków czy piętnowanie niesprawiedliwości.
Album Des visages des figures otrzymał nagrodę francuskiego przemysłu muzycznego les Victoires de la Musique za najlepszy album rockowy.
28 marca 2002 r. zespół wystąpił w Polsce w warszawskim klubie muzycznym Proxima[2].
27 lipca 2003 Bertrand Cantat – wokalista zespołu – dotkliwie pobił swą przyjaciółkę, aktorkę Marie Trintignant, która w wyniku obrażeń zapadła w śpiączkę i zmarła 1 sierpnia. Sąd w Wilnie, gdzie doszło do zdarzenia, skazał muzyka na 8 lat pozbawienia wolności[3]. Cantat wyrok odbywał w rodzinnej Francji. 15 października 2007 został zwolniony warunkowo po odbyciu połowy kary[4].
W 2010 roku Serge Tessot Gay ogłosił swoje odejście z zespołu, uzasadniając swoją decyzję niemożliwością dalszej pracy z Cantatem. W efekcie, pozostali muzycy zakończyli działalność grupy[5].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Album | Lista | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |  |  |  |  | ||
| 1987 | Où veux-tu qu’je r’garde? | – | – | – | – | – |
| 1989 | Veuillez rendre l’âme (à qui elle appartient) | 20 | – | – | – | – |
| 1991 | Du ciment sous les plaines | 35 | – | – | – | – |
| 1992 | Tostaky | 11 | – | – | – | – |
| 1994 | Dies Irae | 1 | – | – | – | – |
| 1996 | 666667 Club | 1 | 9 | – | – | – |
| 1997 | One Trip / One Noise | 25 | – | – | – | – |
| 2000 | En route pour la joie | 73 | – | – | – | – |
| 2001 | Des visages des figures | 1 | 1 | 2 | 7 | – |
| 2004 | Nous n'avons fait que fuir | – | – | – | – | – |
| 2005 | Noir Désir en public | 1 | 2 | 4 | – | 15 |
Single[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Lista | Album | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| | | |  | |||
| 1987 | Où veux tu qu’je r’garde? | – | – | – | – | Où veux-tu qu’je r’garde? |
| 1987 | Toujours être ailleurs | – | – | – | – | Où veux tu qu’je r’garde? |
| 1989 | Aux sombres héros de l'amer | 31 | – | – | – | Veuillez rendre l’âme |
| 1989 | Les Écorchés | – | – | – | – | Veuillez rendre l’âme |
| 1991 | En route pour la joie | – | – | – | – | Du ciment sous les plaines |
| 1992 | Tostaky | 21 | – | – | – | Tostaky |
| 1992 | Versions | – | – | – | – | – |
| 1993 | Lolita nie en bloc | 38 | – | – | – | Tostaky |
| 1993 | Ici Paris | – | – | – | – | Tostaky |
| 1994 | Marlène (live) | – | – | – | – | Dies Irae |
| 1996 | Un jour en France | – | – | – | – | 666667 Club |
| 1997 | À ton étoile | – | – | – | – | 666667 Club |
| 1997 | L’Homme pressé | 15 | – | – | – | 666667 Club |
| 1998 | One Trip One Noise | – | – | – | – | One Trip / One Noise |
| 1998 | Fin de siècle (G.L.Y.O.) | – | – | – | – | One Trip/One Noise |
| 2001 | Le vent nous portera | 3 | 7 | 1 | 39 | Des visages des figures |
| 2002 | Lost | 50 | – | – | – | Des visages des figures |
Wideografia[edytuj | edytuj kod]
- 2005: Noir Désir en images (DVD)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Francuska alternatywa”– info. na str. Polskiego Radia.
- ↑ Noir Desir w Proximie Gazeta.pl.
- ↑ Wyrok w sprawie śmierci Marie Trintignant Gazeta.pl.
- ↑ [1].
- ↑ Noir Désir s'autodissout. liberation.fr, 2010-11-30. [dostęp 2015-06-03]. (fr.).