Nino Schurter

Nino Schurter
Ilustracja
Data urodzenia

13 maja 1986

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 kolarstwo
(cross-country)
srebro Londyn 2012 kolarstwo
(cross-country)
brąz Pekin 2008 kolarstwo
(cross-country)
Mistrzostwa świata w kolarstwie górskim
złoto Les Gets 2004 Juniorzy
złoto Rotorua 2006 U-23
złoto Rotorua 2006 sztafeta
złoto Fort William 2007 sztafeta
złoto Val di Sole 2008 U-23
złoto Canberra 2009 Elita
złoto Leogang 2012 Elita
złoto Pietermaritzburg 2013 Elita
złoto Vallnord 2015 Elita
złoto Nové Město 2016 Elita
złoto Cairns 2017 Elita
złoto Cairns 2017 sztafeta
złoto Lenzerheide 2018 Elita
złoto Lenzerheide 2018 sztafeta
złoto Mont-Sainte-Anne 2019 Elita
złoto Mont-Sainte-Anne 2019 sztafeta
złoto Val di Sole 2021 Elita
złoto Les Gets 2022 Elita
złoto Les Gets 2022 sztafeta
srebro Lugano 2003 sztafeta
srebro Lugano 2003 Juniorzy
srebro Les Gets 2004 sztafeta
srebro Fort William 2007 U-23
srebro Val di Sole 2008 sztafeta
srebro Champéry 2011 Elita
srebro Champéry 2011 sztafeta
srebro Lillehammer 2014 Elita
brąz Livigno 2005 U-23
Igrzyska europejskie
złoto Baku 2015 Cross-country
Mistrzostwa Europy w kolarstwie górskim
złoto Graz 2003 Sztafeta
złoto Wałbrzych 2004 Juniorzy
złoto Wałbrzych 2004 Sztafeta
złoto Limosano 2006 U-23
złoto Limosano 2006 Sztafeta
złoto Kapadocja 2007 U-23
złoto Kapadocja 2007 Sztafeta
złoto St. Wendel 2008 U-23
srebro Kluisbergen 2005 Sztafeta
srebro Berno 2013 Elita
srebro Berno 2013 Sztafeta
Puchar świata (Cross-country)
Kryształowa kula
2010
Kryształowa kula
2012
Kryształowa kula
2013
Kryształowa kula
2015
Kryształowa kula
2017
Kryształowa kula
2018
Kryształowa kula
2019
Kryształowa kula
2022
2. miejsce
2011
2. miejsce
2014
2. miejsce
2016

Nino Schurter (ur. 13 maja 1986) − szwajcarski kolarz górski, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy oraz wielokrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy w karierze Nino Schurter osiągnął w 2003 roku, kiedy zdobył srebrne medale w kategorii juniorów i sztafecie na mistrzostwach świata w Lugano, a na mistrzostwach Europy w Grazu zwyciężył w sztafecie. W sezonie 2004 zdobył już cztery medale: złoty wśród juniorów i srebrny w sztafecie na mistrzostwach świata w Les Gets oraz złote w sztafecie i wśród juniorów na mistrzostwach Europy w Wałbrzychu. Podczas mistrzostw świata w Livigno w 2005 roku był trzeci za Rosjaninem Jurijem Trofimowem i swym rodakiem Lukasem Flückigerem, a na mistrzostwach Europy był drugi w sztafecie. W latach 2006 i 2007 zdobył łącznie cztery złote medale w sztafecie: podczas MŚ w Rotorua i ME w Limosano (2006) oraz na MŚ w Fort William i ME w Kapadocji (2007). Równocześnie na obu imprezach w 2006 roku był najlepszy w kategorii U-23, a rok później został mistrzem Europy i wicemistrzem świata w tej kategorii wiekowej. W 2008 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie zdobył brązowy medal, przegrywając z dwoma Francuzami: Julienem Absalonem i Jean-Christophe'em Péraudem. W tym samym roku zdobył złoty medal U-23 i srebrny w sztafecie na MŚ w Val di Sole oraz złoty w kategorii U-23 na ME w St. Wendel. Pierwszy indywidualny medal wśród seniorów zdobył na mistrzostwach świata w Canberze w 2009 roku, gdzie zwyciężył w cross-country, wyprzedzając Juliena Absalona i swego rodaka Floriana Vogela. Kolejne sukcesy osiągnął dwa lata później, kiedy wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył srebro w sztafecie, a indywidualnie był drugi za Czechem Jaroslavem Kulhavým na mistrzostwach świata w Champéry. Swój drugi indywidualny tytuł mistrzowski zdobył na MŚ w Leogang w 2012 roku, gdzie wyprzedził dwóch kolejnych Szwajcarów: Lukasa i Matthiasa Flückigerów. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, zajmując drugie miejsce za Kulhavým, a przed Włochem Marco Aurelio Fontaną. W 2013 roku zdobył swój pierwszy indywidualnym medal w kategorii seniorów na mistrzostwach Europy, kiedy w Bernie zajął drugie miejsce za Absalonem w cross-country. Na tych samych mistrzostwach Szwajcarzy z Schurterem w składzie zajęli drugie miejsce w sztafecie. W 2013 roku zdobył również indywidualnie kolejny złoty medal na mistrzostwach świata w Pietermaritzburgu.

Szwajcar wielokrotnie wygrywał zawody Pucharu Świata, przy czym w sezonach 2010, 2012 i 2013 triumfował w klasyfikacji generalnej. Tym samym przerwał dominację Juliena Absalona, który w latach 2006-2009 był czterokrotnie najlepszy. W sezonach 2011 i 2014 zajmował drugie miejsce, ulegając odpowiednio Kulhavemu i Absalonowi.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium XCO (elita)[edytuj | edytuj kod]

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2007 - - 1 1
2008 - 2 - 2
2009 - - - -
2010 2 2 1 5
2011 1 4 - 5
2012 4 1 - 5
2013 3 1 1 5
2014 4 1 - 5
2015 3 3 - 6
2016 3 - - 3
2017 6 - - 6
2018 5 2 - 7
Suma 27 16 3 46

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]