Nikołaj Szablikow

Nikołaj Iwanowicz Szablikow

wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1923 Kosztugi
Data i miejsce śmierci	4 czerwca 1984 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1942–1984
Siły zbrojne	MW ZSRR
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Nikołaj Iwanowicz Szablikow (ros. Николай Иванович Шабликов; ur. 19 kwietnia 1923 we wsi Kosztugi(inne języki), zm. 4 czerwca 1984 w Moskwie) – radziecki wiceadmirał (od 1975), były Honorowy Obywatel Gdyni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Szablikow urodził się 19 kwietnia 1923 we wsi Mininska (ob. część wsi Kosztugi). W 1942 został wcielony do wojska. W czasie II wojny światowej walczył we Froncie Karelskim i II Froncie Białoruskim^[1]. Brał udział w wyzwoleniu Trójmiasta, został ranny w walkach o Gdynię^[2]. W 1945 rozpoczął naukę w Iwanowskiej Szkole Polityczno-Wojskowej, po jej ukończeniu został skierowany do służby w marynarce wojennej – Flocie Czarnomorskiej^[3]. W latach 1951–1955 studiował w Wojskowej Akademii Politycznej im. W.I. Lenina. Wysłany do Floty Oceanu Spokojnego, gdzie został zastępcą dowódcy wydziału politycznego. Następnie służył we Flocie Północnej i Flocie Bałtyckiej (jako szef wydziału politycznego)^[1]. Wtedy też, jako „specjalista radziecki”, współdziałał z Marynarką Wojenną PRL^[2]. W 1977 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gdyni, za to, że pełniąc kierownicze stanowiska w Marynarce Wojennej ZSRR wniósł wielki wkład w pogłębianie przyjaźni polsko-radzieckiej i umacnianie polsko-radzieckiego braterstwa broni na morzu^[4]. Wybrany na posła Rady Najwyższej Litewskiej SRR, był także delegatem na XXV Zjazd KPZR(inne języki) w 1976^[3]. Zmarł nagle w Moskwie 4 czerwca 1984^[5][6]. Pochowany został na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie^[3]. Pozbawiony honorowego obywatelstwa Gdyni w 2004^[4].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Radzieckie[edytuj | edytuj kod]

• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie^[3])
• Order Czerwonej Gwiazdy^[3]
• Medal „Za Odwagę” (1944^[7][8])
• Medal „Za zasługi bojowe” (1945^[9][10])

Zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

• Odznaka Braterstwa Broni (Polska, 1971^[11])
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polska, 1973^[12])
• tytuł Honorowego Obywatela Gdyni (Polska, 1977^[13], odebrane w 2004^[14])
• honorowa odznaka „Zasłużony Ziemi Gdańskiej” (Polska, 1975^[15])
• Medal „30 lat Bułgarskiej Armii Ludowej” (Bułgaria, 1974^[16])
• Medal „Za umacnianie Przyjaźni Sił Zbrojnych” II klasy (Czechosłowacja, 1970^[17])
• Medal „30. rocznica wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (Czechosłowacja, 1974^[16])
• Medal XX-lecia Rewolucyjnych Sił Zbrojnych (Kuba^[18])
• Medal „50 lat mongolskiej rewolucji ludowej” (Mongolia, 1971^[19])
• Złoty Medal „Braterstwo Broni” (NRD^[20])

i wiele innych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]