Nikołaj Mładenow

Nikołaj Mładenow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1972
Sofia

Minister obrony narodowej Bułgarii
Okres

od 27 lipca 2009
do 27 stycznia 2010

Przynależność polityczna

GERB

Poprzednik

Nikołaj Conew

Następca

Anju Angełow

Minister spraw zagranicznych Bułgarii
Okres

od 27 stycznia 2010
do 13 marca 2013

Przynależność polityczna

GERB

Poprzednik

Rumjana Żelewa

Następca

Marin Rajkow

Nikołaj Ewtimow Mładenow, bułg. Николай Евтимов Младенов (ur. 5 maja 1972 w Sofii) – bułgarski analityk i polityk, deputowany Związku Sił Demokratycznych do Zgromadzenia Narodowego 39. kadencji (2001–2005) oraz wiceprzewodniczący tej partii (2004–2005). Następnie członek partii GERB oraz z jej ramienia poseł do Parlamentu Europejskiego (2007–2009), minister obrony narodowej (2009–2010), a następnie minister spraw zagranicznych w rządzie Bojka Borisowa (2010–2013).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem wydziału stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Gospodarki Narodowej i Światowej w Sofii oraz studiów z zakresu wojskowości w King’s College w Londynie. Po zakończeniu studiów związał się z organizacjami pozarządowymi: najpierw był dyrektorem programowym sofijskiego Instytutu Społeczeństwa Otwartego (1996–1998), a następnie założycielem i przewodniczącym Instytutu Europejskiego (1999–2001). Krótko pracował również w Banku Światowym (1998).

W 2001 rozpoczął karierę polityczną, kiedy to z listy Związku Sił Demokratycznych wystartował z powodzeniem w wyborach parlamentarnych. Jako deputowany do Zgromadzenia Narodowego zasiadał w komisjach ds. spraw zagranicznych, obrony i bezpieczeństwa, a także był wiceprzewodniczącym komisji ds. integracji europejskiej. Ponadto wszedł do ścisłego zarządu swojej partii, a w latach 2004–2005 był zastępcą przewodniczącej Nadeżdy Michajłowej.

Po słabym wyniku partii w wyborach parlamentarnych w 2005 i ustąpieniu dotychczasowej przewodniczącej Nikołaj Mładenow wycofał się z polityki krajowej. Był ekspertem Banku Światowego ds. Bułgarii i państw Bliskiego Wschodu (2005–2007) oraz doradcą parlamentu irackiego (2006).

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2007 wystartował z list Obywateli na rzecz Europejskiego Rozwoju Bułgarii, czym rozpoczął współpracę z jej liderem Bojkiem Borisowem. Uzyskał mandat eurodeputowanego, który sprawował do końca VI kadencji PE, pracując w Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów[1].

W lipcu 2009 po zwycięstwie GERB-u w wyborach parlamentarnych został ministrem obrony narodowej w gabinecie Bojka Borisowa. W styczniu 2010 przeszedł do resortu spraw zagranicznych, kiedy to minister Rumjana Żelewa podała się dymisji po kontrowersjach związanych z jej kandydowaniem na Komisarza ds. Rozwoju i Pomocy Humanitarnej[2]. Zakończył urzędowanie w marcu 2013. W sierpniu tego samego roku objął urząd specjalnego przedstawiciela sekretarza generalnego ONZ w Iraku, a w lutym 2015 stanowisko specjalnego koordynatora rozmówi pokojowych na Bliskim Wschodzie[3]. Pełnił tę funkcję do grudnia 2020.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]