Niezależny katolicyzm
Niezależny katolicyzm – ruch obejmujący działania duchowieństwa i wiernych świeckich, którzy uznają się za katolików i tworzą samodzielne ośrodki chrześcijańskie, praktykujące i wyznające teologię Kościoła katolickiego. Określenie „niezależny” związane jest z faktem, iż nie podlegają one jurysdykcji zwierzchnika Kościoła rzymskokatolickiego – ów fakt jednak nie wpływa na ich katolickość, jeżeli ich działalność opiera się na katolickich zasadach wiary i moralności.
Trudno jest określić liczbę społeczności, duchowieństwa i członków, którzy tworzą niezależny katolicyzm, jest to jednak grupa rosnąca[1]. Jego członkowie wybierają niezależny katolicyzm jako alternatywny sposób wyrażania wiary katolickiej poza Kościołem katolickim. Struktury, przekonania i praktyki niezależnego katolicyzmu często ściśle pokrywają się ze strukturami innych kościołów katolickich i chrześcijańskich[2].
Niezależny katolicyzm jest częścią większego niezależnego ruchu sakramentalnego, w którym duchowni i świeccy różnych tradycji religijnych – w tym Kościoła prawosławnego, Wspólnoty anglikańskiej i różnych niekatolickich Kościołów chrześcijańskich – odłączyli się od instytucji, z którymi wcześniej byli identyfikowani. W ramach niezależnego ruchu sakramentalnego od Cerkwi prawosławnej oddzieliły się różne niezależne kościoły (np. Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny[3]), ale członkowie tych ortodoksyjnych grup najczęściej identyfikują się jako niezależni prawosławni, a nie jako niezależni katolicy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John P. Plummer, The Many Paths of the Independent Sacramental Movement, seria: Independent Catholic Heritage, Berkeley: The Apocryphile Press, 1 maja 2006, ISBN 978-0977146123 (ang.).
- ↑ Alan R. Kemp, A Brief History of Independent Catholicism in North America [online] [dostęp 2019-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-03] (ang.).
- ↑ Dzieje walki o niezależny Kościół prawosławny – marzenie ukraińskich elit [online] [dostęp 2019-10-01].